نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترک, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorذوالفقاری, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorعصری رضائی, سیامکfa_IR
dc.contributor.authorقادری پاکدل, فیروزfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:33:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:33:46Z
dc.date.available1399-08-21T22:33:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:33:46Z
dc.date.issued2017-10-01en_US
dc.date.issued1396-07-09fa_IR
dc.identifier.citationترک, فاطمه, ذوالفقاری, محمدرضا, عصری رضائی, سیامک, قادری پاکدل, فیروز. (1396). تاثیر بارگیری کوتاه مدت نانو ذره سلنیوم و تمرین وامانده ساز بر شاخص‌های اکسایشی در عضله رت‌های نر. مجله مطالعات علوم پزشکی, 28(7), 487-497.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-4046-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487390
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: رادیکال‌های آزاد نقش مهمی در توسعه بسیاری از بیماری‌ها دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بارگیری کوتاه‌مدت نانوذره سلنیوم و تمرین وامانده‌ساز بر شاخص‌های اکسایشی در عضله رت‌های نر بود. مواد و روش‌ کار: طی یک مطالعه تجربی تعداد 36 سر رت ویستار دوماهه (8±200 گرم) به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل (12 رت)، نانوسلنیم (12 رت)، تمرین (6‌ رت) و نانو سلنیوم – تمرین (6 رت) تقسیم شدند. بارگیری نانوسلنیم (1/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز) به روش تزریق داخل‌صفاقی طی 14 روز در گروه‌های دو و چهار انجام گرفت. سپس از گروه‌های یک و دو 6 رت انتخاب‌شده و در حالت استراحت از آن‌ها نمونه‌برداری به عمل آمد. گروه‌های سه و چهار به مدت دو ماه به فعالیت پرداختند. در پایان دوره از گروه‌های یک و دو در حالت استراحت، و از گروه‌های سه و چهار بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرین نمونه‌برداری به عمل آمد. در انتها به‌منظور بررسی تغییرات متغیرها از آزمون تی‌مستقل و آنالیز واریانس یک‌طرفه (05/0P<) با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 استفاده گردید. یافته‌ها: آزمون تی افزایش معنی‌دار ظرفیت ‌آنتی‌اکسیدانتی‌تام و کاهش قابل‌توجه مالون‌دی‌آلدئید را در گروه مکمل نسبت به گروه کنترل را پس از دو هفته مکمل‌سازی نشان داد. اما تفاوت معنی‌داری در گلوتاتیون ‌پراکسیداز مشاهده نشد. نتایج آنالیز واریانس یک‌طرفه افزایش معنی‌دار گلوتاتیون‌ پراکسیداز و ظرفیت‌ آنتی‌اکسیدانتی‌تام در گروه مکمل نسبت به کنترل و افزایش معنی‌دار گلوتاتیون‌ پراکسیداز و ظرفیت‌ آنتی‌اکسیدانی‌تام و کاهش قابل‌توجه مالون‌دی‌آلدئید را در گروه چهارم نسبت به گروه سوم نشان داد. بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد بارگیری مکمل نانوسلنیوم از میزان استرس اکسایشی ناشی‌از فعالیت وامانده‌ساز، کاسته و سیستم آنتی‌اکسیدانی بدن‌را تقویت نموده‌است.fa_IR
dc.format.extent490
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectنانو ذره سلنیومfa_IR
dc.subjectتمرینات وامانده‌سازfa_IR
dc.subjectاسترس اکسایشیfa_IR
dc.subjectبافت عضله اسکلتیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتاثیر بارگیری کوتاه مدت نانو ذره سلنیوم و تمرین وامانده ساز بر شاخص‌های اکسایشی در عضله رت‌های نرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentمرکزتحقیقات نوروفیزیولوژی ،گروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue7
dc.citation.spage487
dc.citation.epage497


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد