نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباباخانی, سجادfa_IR
dc.contributor.authorملکی, شهرامfa_IR
dc.contributor.authorبهاروند, مهدیهfa_IR
dc.contributor.authorعبداله پور, غلامرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T21:50:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T21:50:11Z
dc.date.available1399-08-21T21:50:11Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T21:50:11Z
dc.date.issued2016-09-01en_US
dc.date.issued1395-06-11fa_IR
dc.identifier.citation(2016). scientific magazine yafte, 18(2), 29-37.en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-2295-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483766
dc.description.abstractمقدمه: لپتوسپیرا متعلق به راسته اسپیروکت­ها است که موجب بیماری لپتوسپیروز می‌شود. لپتوسپیروز یک بیماری عفونی مشترک میان انسان و دام با علائم بالینی بسیار متغیر است. هدف مطالعه تعیین شیوع سرمی سرووارهای مختلف لپتوسپیرا در میان شالیکاران ویسیان در استان لرستان بوده است. مواد و روش ­ها: 200 شالیکار ویسیان (مرد و زن) به‌صورت تصادفی در بهار 1393 نمونه‌گیری (نمونه خون) شدند. نمونه‌های خون به آزمایشگاه منتقل و سرم آن‌ها جدا شد، سرم‌ها تا زمان انجام تست میکروآگلوتیناسیون میکروسکوپی  (MAT)در فریزر 20- درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. نمونه‌های سرمی به روش MAT مورد بررسی قرار گرفتند. تیتر نهایی سرم‌ها با رقت سازی 1:200، 1:400 و 1:800 تعیین گردید. یافته ­ها: از مجموع 200 نمونه سرمی مورد آزمایش، 60 نمونه (30%) عیار مثبت سرمی 1:100 (1:100≤) را نشان دادند. از میان 60 نمونه سرمی مثبت، 38 نمونه (33/63%) با سرووار گریپوتیفوزا و 22 نمونه (67/36%) با سرووار کانیکولا واکنش مثبت نشان دادند. میزان عفونت در مردان 65% و در زنان 35% بود. از نظر آماری میان جنسیت و نتایج حاصل از آزمایش MAT ارتباط معنی داری (02/0p=) وجود دارد. بیشترین و کمترین موارد مثبت به ترتیب در گروه سنی بالای 50 سال و 30-21 سال قرار داشتند. بحث و نتیجه ­گیری: لپتوسپیروز در میان شالیکاران یک بیماری شایع است و در منطقه ویسیان با توجه به شالیکاری به روش سنتی به‌عنوان یک بیماری عفونی مهم مطرح می‌گردد؛ لذا برای کنترل و پیشگیری از این بیماری باید اقدامات بهداشتی و ایمنی گسترش یابد. همچنین با بکارگیری روش‌های مکانیزه کشاورزی تا حدود زیادی از شیوع لپتوسپیروز در این منطقه جلوگیری می‌شود.fa_IR
dc.format.extent241
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.subjectلپتوسپیروزfa_IR
dc.subjectMATfa_IR
dc.subjectلپتوسپیراfa_IR
dc.subjectویسیانfa_IR
dc.subjectلرستانfa_IR
dc.titleبررسی شیوع سرمی آلودگی به سرووارهای مختلف لپتوسپیرا در میان شالیکاران ویسیان استان لرستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد اشکذرfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجردfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue2
dc.citation.spage29
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد