| dc.contributor.author | عنبرا, حجت | fa_IR |
| dc.contributor.author | شهروز, رسول | fa_IR |
| dc.contributor.author | مظفری, علی اکبر | fa_IR |
| dc.contributor.author | ملکی نژاد, حسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | مروتی, حسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیبانی, محمد تقی | fa_IR |
| dc.contributor.author | سعادتی, صادق | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T21:50:04Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T21:50:04Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T21:50:04Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T21:50:04Z | |
| dc.date.issued | 2018-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | (2018). scientific magazine yafte, 20(1), 52-67. | en_US |
| dc.identifier.issn | 1563-0773 | |
| dc.identifier.uri | http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2491-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483756 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: فنیل هیدرازین به عنوان یک ترکیب همولیتیک موجب سمیت در بافت های متعدد می گردد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی احتمالی اتیل پیروات و ویتامین E در برابر آسیبهای کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: موش های نر بالغ به صورت تصادفی به هشت گروه هشت سری تقسیم شدند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی (ml, IP 1/0) به طور روزانه دریافت نمودند. گروه دوم فنیل هیدرازین با دوز h48 mg/kg/60 به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین، ویتامین E با دوز mg/kg/day 100 به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه چهارم به همراه فنیلهیدرازین، اتیل پیروات با دوز mg/kg/day 40 به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه پنجم به همراه فنیلهیدرازین، ویتامین E و اتیل پیروات با دوز مشابه گروه های قبلی، دریافت کردند. گروه ششم ویتامین E، گروه هفتم اتیل پیروات و گروه هشتم اتیل پیروات و ویتامین E با دوزهای مشابه گروه های قبلی بدون تزریق فنیل هیدرازین دریافت نمودند. پس از 35 روز نمونه های سرمی و بافتی تهیه شده و جهت ارزیابی های بیوشیمیایی، بافت شناسی و هیستومورفومتری مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته ها: فنیلهیدرازینبه شکل معنی داری موجب افزایش سطحسرمی مالون دی آلدئید، کراتینین، اوره و نیز کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانت تام سرم و آلبومین گردید (05/0P<). به‌علاوه، فنیل هیدرازین افزایش معنی داری (05/0P<) در قطر حفره میانی لولههای پیچیده نزدیک و نیز کاهش معنی داری (05/0P<) در ارتفاع سلول های پوششی این لوله ها ایجاد کرد. تجویز ویتامین E و اتیلپیروات به شکل قابل توجهی تغییرات مشاهده شده در فراسنجه های مذکور را بهبود بخشید.
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد اتیل پیروات و ویتامین E به عنوان یک مهارکننده رادیکال آزاد میتواند سمیت کلیوی ناشی از فنیل هیدرازین در موش را کاهش دهد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 761 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.relation.ispartof | scientific magazine yafte | en_US |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی پژوهشی یافته | fa_IR |
| dc.subject | اتیل پیروات | fa_IR |
| dc.subject | ویتامین E | fa_IR |
| dc.subject | فنیل هیدرازین | fa_IR |
| dc.subject | کلیه | fa_IR |
| dc.subject | موش | fa_IR |
| dc.subject | فارماکولوژی | fa_IR |
| dc.title | نقش محافظتی اتیل پیروات و ویتامین E در برابر سمیت کلیوی ناشی از فنیلهیدرازین در موش سفید کوچک آزمایشگاهی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | ، بخش بافت‌شناسی و جنین‌شناسی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | بخش فارماکولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | بخش بافت‌شناسی و جنین‌شناسی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | بخش بافت‌شناسی و جنین‌شناسی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 20 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 52 | |
| dc.citation.epage | 67 | |
