اثرات آنتی اکسیدانی و سیتوتوکسیسیتی عصاره آبی و الکلی میوه نسترن کوهی بر لاین سلولیU937

Abstract

مقدمه: گونه های فعال اکسیژن(ROS) می توانند برای سلول کشنده باشند.گیاهان خوراکی بعلت دارا بودن آنتی اکسیدان خطر بیماری و صدمات ناشی ازROS را پایین می آورد. هدف از این مطالعه تعیین اثر انتی اکسیدانی و سیتوتوکسیسیتی عصاره آبی و الکلی میوه نسترن کوهی بر لاین سلولیU937 است. مواد و روش‌ها: لاین سلولی U937 (سلول های لوکمیای انسانی) خریداری شده از انستیتو پاستور برای24 ساعت در انکوباتور قرار داده شد. سلول ها توسط آهن(50 میکرومولار) یا مس(50 میکرومولار) و H2O2(mM1%) دچار استرس اکسیداتیو شدند و به آن ها از هر کدام از مواد آنتی اکسیدان مورد نظر (عصاره ابی و الکلی) به طور جداگانه15 میکرو مول از غلظت های 100،50و25 میکرومولار اضافه شد (بجز نمونه های کنترل). سطوح گلوتاتیون توسط روش Tietze اندازه گیری شد. برای سنجش پراکسیداسیون لیپید از روش اندازه گیری مالون دی آلدیید و برای سنجش سیتوتوکسیتی از کیت LDH استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آنالیز واریانس و توکی انجام شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار غلظت مالون دی آلدیید در عصاره الکلی به ترتیب 6338/0 و0012/0میکرومول بر میلی گرم پروتیین و در عصاره آبی به ترتیب 6389/0 و 0017/0 در مقابل 6570/0 و 0023/0 برای کنترل بود(05/0 p< ) غلظت گلوتاتیون در غلظت های مختلف عصاره آبی و الکلی با کنترل تفاوت معنی داری نداشت. عصاره آبی و الکلی 25٪ نسبت به سایر غلظتها باعث کاهش بیشتر و معنی دار مالون دی آلدیید شد. عصاره الکلی 100 درصد دارای بیشترین (62/15%) و 25 درصد دارای کمترین (24/1%) سمیت بود. بحث و نتیجه‌گیری: عصاره الکلی و آبی میوه نسترن کوهی باعث کاهش پراکسیداسیون لیپید می شود و غلظت های بالای آن بیشترین سمیت را دارد.