| dc.contributor.author | ساداتی بالادهی, مهسا | fa_IR |
| dc.contributor.author | تقی پور جوان, عباسعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | حسن نتاج, فهیمه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T21:46:57Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T21:46:57Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T21:46:57Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T21:46:57Z | |
| dc.date.issued | 2019-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | (2019). scientific magazine yafte, 21(1), 1-11. | en_US |
| dc.identifier.issn | 1563-0773 | |
| dc.identifier.uri | http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2718-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483506 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: اولین تکنیک آرام سازی عضلات بدن ، تن آرامی است و روش دیگر جهت بهبود خستگی مزمن، روش درمانی شناختیرفتاری می باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی دو روش درمان روانشناختی (درمان شناختی–رفتاری) و تن آرامی عضلانی (ریلکسشن) در کاهش علائم نشانگان خستگی مزمن در پرستاران بود.
مواد و روش ها: روش تحقیق نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر تهران تشکیل می دادند. نمونه تحقیق شامل 36 نفر در دو گروه کنترل و 36 نفر در دو گروه آزمایش است. روش نمونه گیری به صورت دردسترس بود. ابتدا در هر دو گروه کنترل و دو گروه آزمایشی خستگی پرستاران با پرسشنامه خستگی چالدر (1993) قبل از انجام آموزش درمان شناختی–رفتاری و تنآرامی عضلانی با پیش آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس گروه آزمایش اول در 6 جلسه 1 ساعته در معرض آموزش درمانی شناختی–رفتاری و گروه آزمایش دوم در 6 جلسه 1 ساعته در معرض آموزش تنآرامی عضلانی قرار گرفتند و دوباره پرسشنامه خستگی در هر 4 گروه با پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل دادهها با نرمافزار Spss18 و آزمون t مستقل و وابسته و تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد آموزش درمان شناختی–رفتاری و تن آرامی عضلانی تدریجی بر کاهش خستگی پرستاران تاثیر معنی داری داشته است. با توجه به مجذور ضریب ایتا در سطح 05/0= α میزان تاثیر آموزش درمان شناختی - رفتاری بر کاهش خستگی پرستاران 6/79 درصد می باشد. بین کاهش خستگی دو گروه که تحت آموزش های متفاوت بودند در سطح معنی داری 05/0= α تفاوت معنی داری وجود ندارد.
بحث و نتیجه گیری: کاهش خستگی در گروهی که تحت آموزش درمان شناختی-رفتاری بودهاند، بیشتر از کاهش خستگی در گروهی که تحت آموزش تنآرامی عضلانی تدریجی بودهاند می باشد، ولی این تفاوت از نظر آماری معنیدار نیست. | fa_IR |
| dc.format.extent | 365 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.relation.ispartof | scientific magazine yafte | en_US |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی پژوهشی یافته | fa_IR |
| dc.subject | درمان شناختی – رفتاری | fa_IR |
| dc.subject | تن آرامی عضلانی | fa_IR |
| dc.subject | نشانگان خستگی مزمن | fa_IR |
| dc.subject | پرستاران | fa_IR |
| dc.subject | آموزش پرستاری | fa_IR |
| dc.title | مقایسه تاثیر آموزش روش درمان شناختی- رفتاری و تن آرامی عضلانی (ریلکسیشن) در کاهش علائم نشانگان خستگی مزمن در پرستاران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی ساوه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 21 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 11 | |
