بررسی اثربخشی توانبخشی شنیداری بر استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی در والدین دارای کودکان کم‌شنوا

Abstract

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی توانبخشی شنوایی کودکان کم‌ شنوا بر میزان استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی والدین آنهاست.

مواد و روش ­ها: این پژوهش از نوع مطالعه علی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه مورد مطالعه‌ تمامی والدین کودکان کم‌ شنوا در شهرهای خرم‌آباد و نورآباد استان لرستان در سال 1396 بود. بر این اساس 60 پدر و مادر دارای فرزند کم‌ شنوا به شیوه نمونه‌ گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. فرزندان 30 نفر از پدر و مادران (15 پدر و 15 مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت و فرزندان 30 نفر از پدر و مادران (15 پدر و 15 مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت نکرده بودند. برای اندازه‌ گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌ی استرس، افسردگی و اضطراب –داس 21 (1987، لایبوند) و پرسشنامه امیدواری (1998، میلر و پاورز) استفاده شده است. داده‌ها توسط آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند.

یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان استرس، اضطراب، افسردگی وامید به زندگی در والدینی که کودک کم‌ شنوای آنها به موقع تحت تربیت شنوایی واقع شده‌اند نسبت به والدینی که کودک آنها تحت تربیت شنوایی قرار نگرفته‌اند، بهبود داشته است، اما این میزان از نظر آماری معنی‌دار مشاهده نشد.

بحث و نتیجه ­گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد، عواملی چون طبقه اجتماعی، کیفیت زندگی، وضعیت تحصیلی و شغلی پایین والدین دارای فرزندان کم‌ شنوا در مناطق جغرافیایی مورد مطالعه عامل مؤثرتری در اضطراب، افسردگی، استرس و امید به زندگی نسبت به دریافت خدمات توانبخشی شنوایی فرزندان می‌باشد.