| dc.contributor.author | ال عطوان, مسلم عقیل عبدالواحد | fa_IR |
| dc.contributor.author | خلفی, موسی | fa_IR |
| dc.contributor.author | حبیبی ملکی, عارف | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1404-03-11T05:22:25Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-06-01T05:22:25Z | |
| dc.date.available | 1404-03-11T05:22:25Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-06-01T05:22:25Z | |
| dc.date.issued | 2025-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1404-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ال عطوان, مسلم عقیل عبدالواحد, خلفی, موسی, حبیبی ملکی, عارف. (1404). تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر بیان پروتئین های آنژیوژنزی بافت چربی احشایی رت های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران, 35(244), 27-41. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-9260 | |
| dc.identifier.issn | 1735-9279 | |
| dc.identifier.uri | http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21365-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1167117 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: در چاقی، بافت چربی دچار التهاب و آنژیوژنز (رگ زایی) نابجا می‌شود. فعالیت ورزشی و رژیم غذایی از راهبردهای مقابله‌ای با چاقی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر محتوای پروتئین‌های آنژیوژنزی بافت چربی احشایی رت‌های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز (HFFD)، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: جهت انجام این پژوهش تجربی، 40 رت اسپراگ داولی به طور تصادفی به پنج گروه هشت‌تایی، رژیم غذایی استاندارد (Con)، HFFD، HFFD+HIIT، HFFD+ADF و HFFD+HIIT+ADF، تقسیم شدند. تمرین HIIT پنج روز در هفته و در 7 تناوب 4 دقیقه ای با شدت 90 - 85 درصد حداکثر سرعت (Smax) و تناوب‌های استراحتی 2 دقیقه‌ای با 50 درصد Smax انجام شد. ADF نیز به صورت یک روز در میان اجرا می‌شد. بیان پروتئینی عامل رشد اندوتلیال عروقی آ (VEGF-A) و عامل مشتق از اپیتلیوم رنگدانه ای (PEDF) با تکنیک وسترن بلات ارزیابی شد. از t مستقل، ANOVA و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: HFFD منجر به افزایش معنی‌دار وزن و HIIT، ADF و HIIT+ADF منجر به کاهش وزن شد. بیان پروتئین‌های VEGF-A و PEDF در گروه HFFD کاهش معنی‌داری نشان داد (05/0P<). در گروه HFFD+HIIT، HFFD+ADF و ترکیبی (HFFD+HIIT+ADF) بیان پروتئینی PEDF افزایش معنی‌داری یافت (0/05P<). با وجود این، بیان پروتئینی VEGF-A بین گروه های مداخله تفاوت معنی داری نداشت (0/05P>).
استنتاج: در مجموع می‌توان گفت که HFFD منجر به افزایش وزن می‌شود. در مقابل، HIIT، ADF و HIIT+ADF علاوه بر کاهش وزن، با افزایش بیان پروتئینی PEDF احشایی منجر به کاهش آنژیوژنز نابجا می‌شود که احتمالاً با بهبود عملکرد بافت چربی همراه است.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 678 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی مازندران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | آنژیوژنز | fa_IR |
| dc.subject | چربی احشایی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین اینتروال | fa_IR |
| dc.subject | روزه داری متناوب | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزشی | fa_IR |
| dc.title | تأثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد (HIIT) و روزه داری یک روز در میان (ADF) بر بیان پروتئین های آنژیوژنزی بافت چربی احشایی رت های تحت تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و پر فروکتوز | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي-کامل | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دکترای فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 35 | |
| dc.citation.issue | 244 | |
| dc.citation.spage | 27 | |
| dc.citation.epage | 41 | |
