اثر مصرف حاد مکمل تائورین بر اکسیداسیون لیپید و آستانه تنفسی در زنان چاق 45 - 25 سال

Abstract

اهداف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر مصرف مکمل تائورین بر اکسیداسیون لیپید و متغیرهای فیزیولوژیک معادل با آستانه بی‌هوازی در زنان چاق 25 - 45 سال بود. متد و روشها: در این مطالعه 11 زن چاق (2/3 ± 1/33= BMI) به طور هدفمند انتخاب و یک آزمون فزاینده فزاینده استاندارد را قبل و بعد از مصرف 21 روزه مکمل تائورین ( mg/kg50) انجام دادند. نمونه‌های خونی قبل و بعد از هر آزمون فزاینده و پارامترهای تنفسی در تمامی طول آزمون فزاینده به صورت نفس به نفس اندازه‌گیری شد. برای تعیین آستانه بی‌هوازی، از شکست ناگهانی در نمودار معادل تهویه‌ای اکسیژن (VE/VO2) استفاده شد. اکسیداسیون لیپید با اندازه‌گیری نسبت تبادل تنفسی (RER)، میزان سوخت چربی در حین تمرین و سطوح تری‌گلیسرید (TG) پلاسما در انتهای آزمون فزاینده تعیین و با آزمون t زوجی و آزمون تحلیل واریانس مکرر بین کوشش‌ها مقایسه شد. یافته‌ها: تحلیل واریانس مکرر نشان داد 21 روز مصرف مکمل تائورین باعث کاهش معنی‌دار سطوح TG استراحت، مقادیر RER و میزان سوخت چربی در حین آزمون فزاینده ( همه 05/0>P) نسبت به قبل از مصرف مکمل شد.با این وجود، نتایج t زوجی نشان داد که مصرف این مکمل بر اکسیژن مصرفی و ضربان قلب معادل باآستانه تنفسی حین تمرین فزاینده استاندارد در زنان چاق اثر معنی‌داری ندارد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مصرف مکمل تائورین با افزایش اکسیداسیون لیپید در حین استراحت و تمرین همراه است اما این امر به بهبود عملکرد استقامتی در سطح آستانه بی‌هوازی منجر نمی‌شود.واژگان کلیدی: مکمل تائورین، آستانه بی‌هوازی، چاقی، اکسیداسیون لیپید