| dc.contributor.author | میری, مریم السادات | fa_IR |
| dc.contributor.author | علیزاده پهلوانی, حامد | fa_IR |
| dc.contributor.author | حضوری, محدثه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1404-02-11T07:52:35Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-05-01T07:52:35Z | |
| dc.date.available | 1404-02-11T07:52:35Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-05-01T07:52:35Z | |
| dc.date.issued | 2025-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1403-11-13 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | میری, مریم السادات, علیزاده پهلوانی, حامد, حضوری, محدثه. (1403). تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر محتوای تام و فسفوریله پروتئین-1- اتصال‌دهندۀ-4E- فاکتور شروع ترجمۀ یوکاریوتی (4EBP1) در بافت عضلۀ دوقلو رت‌های دیابتی نوع یک. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 24(6), 417-424. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6350-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1161612 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: دیابت نوع یک با هیپرگلیسمی پایدار مشخص می‌شود و منجر به اختلال سنتز پروتئین عضلانی و در نهایت تحلیل و کاهش عملکرد عضلانی می‌شود. بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر میزان 4EBP1 در عضلۀ دوقلو رت‌های دیابتی نوع یک انجام شد.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی- بنیادی است که در آن 12 رت نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ‌داولی با میانگین وزن 30±280 گرم شرکت داشتند. برای ایجاد دیابت نوع یک، محلول استرپتوزوتوسین (STZ) به‌صورت داخل صفاقی با دوز mg/kg 65 تزریق شد. سه روز پس از تزریق، قند خون بالای mg/dl 300 به‌عنوان شاخص دیابتی شدن نوع یک در نظر گرفته شد. پس از القای دیابت، رت‌ها به روش تصادفی به دو گروه تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند. برنامۀ تمرین تداومی (32 دقیقه با شدت 50-70 درصد حداکثر سرعت) 8 هفته و هر هفته 3 جلسه بود. تحلیل داده‌ها از طریق آزمون‌های آماری t-مستقل انجام شد. بررسی داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار گراف‌پد پریسم نسخۀ 2/2/10 انجام گرفت. سطح معناداری پژوهش حاضر، 05/0 P≤ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در گروه تمرین پس از 8 هفته MICT، محتوای درون سلولی فسفوریله (0001/0 P=)، تام (0001/0 P=) و نسبت فسفوریله به تام (002/0 P=) پروتئین 4EBP1، تغییر معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل در بافت عضلۀ دوقلو نشان داد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد پروتئین 4EBP1 از طریق 8 هفته MICT افزایش می‌یابند و این سازِکار می‌تواند سنتز عضله را در بافت دوقلو افزایش دهد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | تمرین تداومی با شدت متوسط | fa_IR |
| dc.subject | پروتئین 4EBP1 | fa_IR |
| dc.subject | عضله دوقلو | fa_IR |
| dc.subject | دیابت نوع یک | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر محتوای تام و فسفوریله پروتئین-1- اتصال‌دهندۀ-4E- فاکتور شروع ترجمۀ یوکاریوتی (4EBP1) در بافت عضلۀ دوقلو رت‌های دیابتی نوع یک | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی، مؤسسۀ آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 24 | |
| dc.citation.issue | 6 | |
| dc.citation.spage | 417 | |
| dc.citation.epage | 424 | |
| nlai.contributor.orcid | 0000-0002-5790-4372 | |
| nlai.contributor.orcid | 0000-0002-2313-9684 | |
| nlai.contributor.orcid | 0009-0006-7440-5379 | |
