نمایش مختصر رکورد

اثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی پرستاران بر رضایت شغلی آنان: یک مطالعه نیمه تجربی

dc.contributor.authorامینی, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorمولایی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorامین شکروی, فرخندهfa_IR
dc.contributor.authorحیدرنیا, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1404-02-11T07:37:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-05-01T07:37:13Z
dc.date.available1404-02-11T07:37:13Zfa_IR
dc.date.available2025-05-01T07:37:13Z
dc.date.issued2025-03-01en_US
dc.date.issued1403-12-11fa_IR
dc.identifier.citationامینی, فرشته, مولایی, سمیه, امین شکروی, فرخنده, حیدرنیا, علیرضا. (1403). اثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی پرستاران بر رضایت شغلی آنان: یک مطالعه نیمه تجربی. نشریه پرستاری ایران, 38, 0-0.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-3821-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1161226
dc.description.abstractزمینه و هدف: شرکت در برنامه های آموزشی توانمندسازی تخصصی پرستاری ( مراقبت های ویژه –مراقبت های ویژه قلبی-دیالیز-اورژانس) مهارت های افراد را تغییر می دهد. توانمندسازی پرستاران برای ارائه مراقبت با کیفیت بسیار مهم است. انگیزه و علاقه به انجام کار و دستیابی به اهداف، از مهمترین عوامل تعیین کننده رضایت شغلی کادردرمان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی پرستاران بر رضایت شغلی آنان بود. روش تحقیق: روش این پژوهش نیمه آزمایشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمام پرستاران شاغل در هشت شهر محروم ایران (اهواز، هرمزگان، زاهدان، ایلام، آبادان، زابل، تربت جام و ایرانشهر) در سال 98-97 بود. برای این مطالعه 120 پرستار به روش نمونه گیری هدفمند ( گروه آزمایش) و 120 پرستار به روش کاندید ( گروه کنترل) انتخاب شدند (n=240) که بر اساس تحصیلات، جنسیت، سابقه کار و سن همتاسازی شدند. برنامه آموزشی تخصصی برای گروه مداخله بر اساس مدل ارزیابی آموزشی کرک پاتریک [1]ارائه شد، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. معیارهای ورود به مطالعه، سابقه کار زیر 20 سال و استقرار نیروی کار شاغل در بخش‌های ویژه بیمارستان‌ها بود. معیارهای خروج سابقه کار بیش از 20 سال بود. سپس به مدت سه ماه (هر هفته یک ساعت و نیم) برنامه آموزشی اجرا شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون ANCOVA انجام شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: اجرای دوره توانمندسازی آموزشی، میزان رضایت شغلی پرستاران را به طور معنی داری افزایش داد (P>0.001). نتیجه‌گیری: آموزش توانمندسازی باعث افزایش انعطاف پذیری و رضایت شغلی و انگیزه در پرستاران و افزایش بهره وری در فرصت های شغلی چالش برانگیز شد. نتایج این مطالعه می تواند به مقامات و سیاستگذاران مراقبت های بهداشتی کمک کند تا عوامل موثر بر مهارت ها و عملکرد پرستاران را شناسایی کنند و برنامه‌های آموزش ضمن خدمت مستمر می‌تواند موجب ارتقاء رضایت شغلی پرستاران شود. [1] Kirkpatrick Modelfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.subjectتوانمندسازیfa_IR
dc.subjectبرنامه آموزشیfa_IR
dc.subjectپرستارانfa_IR
dc.subjectرضایت شغلیfa_IR
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleاثربخشی برنامه آموزشی توانمندسازی پرستاران بر رضایت شغلی آنان: یک مطالعه نیمه تجربیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی جراحی دانشکده پرستاری ومامایی ،دانشگاه علوم پزشکی تهران ،تهران،ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران ،تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزش بهداشت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentآموزش بهداشت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume38
dc.citation.spage0
dc.citation.epage0


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد