خاموشی اپی ژنتیکی ژن DDIT3 و ارتباط آن با مقاومت به ایماتینیب، پیشرفت بیماری و وضعیت سیگار در بین بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن

Abstract

سابقه و هدف: مقاومت به داروی ایماتینیب و پیشرفت بیماری حوادث چند عاملی در بیماران مبتلا به CML هستند که نه تنها توسط مسیر وابسته به BCR-ABL1 تعیین می­شوند، بلکه شامل تعدادی از تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی دیگر از جمله متیلاسیون DNA نیز می­شوند. هدف ما بررسی نقش متیلاسیون ژن (DNA-Damage-Inducible Transcript 3) DDIT3 در رابطه با پاسخ به ایماتینیب، پیشرفت CML و همچنین بررسی تأثیر سیگار بر سطح متیلاسیون بود.

روش بررسی: 50 بیمار CML در مراحل بالینی مختلف بیماری (20 بیمار پاسخ خوب و 30 بیمار مقاوم به ایماتینیب غیر جهش یافته) و 15 کنترل سالم برای بررسی سطح متیلاسیون ژن DDIT3 بوسیله آنالیز MS-HRM (Methylation Sensitive High Resolution Melt ) مورد مطالعه قرار گرفتند.

یافته­ها: تفاوت قابل توجهی در میانگین درصد متیلاسیون DDIT3 بین دو گروه پاسخ دهنده و مقاوم به دارو وجود داشت (8/63 درصد در مقابل 75/47 درصد؛ 002/0P=). هایپر متیلاسیون پروموترِ ژن DDIT3 در سطح 100-51 درصد خطر بیشتری برای پیشرفت به فاز پیشرفته بیماری و مقاومت به ایماتینیب نشان داد. افراد سیگاری بادرصد بالاتری از متیلاسیون ژن DDIT3 همراه بودند.

نتیجه ­گیری: یافته های ما نشان داد که هیپرمتیلاسیون ژن DDIT3 با مقاومت ایماتینیب، پیشرفت CML و سیگار کشیدن همراه است. تحقیقات بیشتر روی تعداد بیشتری بیمار برای تأیید این نتایج مورد نیاز است که می تواند به عنوان نشانگر زیستی بالقوه پیشرفت بیماری و مقاومت به ایماتینیب پیشنهاد شود.