نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرامشک نیا, وحیدfa_IR
dc.contributor.authorموحدی, منیرهfa_IR
dc.contributor.authorاخوان, عباسfa_IR
dc.contributor.authorولیزاده, امیرfa_IR
dc.contributor.authorیوسفی, بهمنfa_IR
dc.date.accessioned1404-02-11T05:46:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-05-01T05:46:01Z
dc.date.available1404-02-11T05:46:01Zfa_IR
dc.date.available2025-05-01T05:46:01Z
dc.date.issued2025-03-01en_US
dc.date.issued1403-12-11fa_IR
dc.identifier.citationرامشک نیا, وحید, موحدی, منیره, اخوان, عباس, ولیزاده, امیر, یوسفی, بهمن. (1403). تأثیر ملاتونین بر افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی مقاوم به توپوتکان SW480/TPT در سرطان کولورکتال. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(12), 950-960.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6344-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1155910
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: مقاومت به داروهای شیمی‌درمانی، ازجمله توپوتکان، یکی از چالش‌های اصلی در درمان سرطان کولورکتال است. توپوتکان یک مهارکننده‌ی توپوایزومراز I است که در درمان این سرطان استفاده می‌شود، اما مقاومت ناشی از P-glycoprotein (P-gp) اثربخشی آن را محدود می‌کند. در این مطالعه، نقش و مکانیسم اثر ملاتونین بر روی مقاومت دارویی توپوتکان در سلول‌های مقاوم SW480/TPT بررسی شد. مواد و روش‌ کار: سلول‌های SW480 و SW480/TPT در محیط RPMI-1640 حاوی 10درصد FBS کشت داده شدند. پس از 24 ساعت انکوباسیون، غلظت‌های مختلف TPT (0.1-5 میکرومولار) با یا بدون ملاتونین (1، 5، 10 و 20 میکرومولار) در محیط RPMI-1640 (بدون FBS) رقیق‌شده و به هر چاهک افزوده شد. سلول‌ها به مدت 48 ساعت با این ترکیبات تیمار شدند. آپوپتوز با استفاده از کیت Cell Death Detection ELISA™ (Roche Applied Science) طبق پروتکل سازنده ارزیابی شد. همچنین برای بررسی اثر ملاتونین بر بیان ژن MDR1 و پروتئین P-gp، سلول‌های SW480/TPT با ملاتونین (10 میکرومولار) به مدت 48 ساعت تیمار شدند. تمام آزمایش‌ها حداقل در سه تکرار مستقل انجام شدند و برای مقایسه گروه‌ها، آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) استفاده شد. یافته‌ها: تیمار هم‌زمان سلول‌های SW480/TPT با ملاتونین و توپوتکان باعث کاهش معنادار IC50 توپوتکان از 2.8±0.3 میکرومولار به 0.8±0.1 میکرومولار شد (کاهش 71.4درصد، P<0.001). این ترکیب درمانی درصد سلول‌های آپوپتوتیک را از 15±2% در گروه توپوتکان به‌تنهایی به 45±4% در گروه ترکیبی افزایش داد (افزایش 3 برابری، P<0.001). بررسی مولکولی نشان داد که ملاتونین بیان ژن MDR1 را به میزان 65±5% و سطح پروتئین P-gp را به میزان 58±4% در مقایسه با سلول‌های SW480/TPT تیمار نشده کاهش داد (P<0.001). بحث و نتیجه‌گیری: ملاتونین با کاهش بیان P-gp و MDR1 می‌تواند به‌عنوان یک ترکیب کمکی در شیمی‌درمانی سرطان کولورکتال مطرح شود. مطالعات بیشتر در مدل‌های حیوانی و بالینی برای تأیید این اثرات ضروری است.  fa_IR
dc.format.extent591
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectملاتونینfa_IR
dc.subjectسرطان کلورکتالfa_IR
dc.subjectتوپوتکانfa_IR
dc.subjectمقاومت داروییfa_IR
dc.subjectP-glycoproteinfa_IR
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleتأثیر ملاتونین بر افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی مقاوم به توپوتکان SW480/TPT در سرطان کولورکتالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی بیوشیمی بالینی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی بیوشیمی بالینی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی بیوشیمی بالینی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران(نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue12
dc.citation.spage950
dc.citation.epage960


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد