تأثیر ملاتونین بر افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی مقاوم به توپوتکان SW480/TPT در سرطان کولورکتال

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: مقاومت به داروهای شیمی‌درمانی، ازجمله توپوتکان، یکی از چالش‌های اصلی در درمان سرطان کولورکتال است. توپوتکان یک مهارکننده‌ی توپوایزومراز I است که در درمان این سرطان استفاده می‌شود، اما مقاومت ناشی از P-glycoprotein (P-gp) اثربخشی آن را محدود می‌کند. در این مطالعه، نقش و مکانیسم اثر ملاتونین بر روی مقاومت دارویی توپوتکان در سلول‌های مقاوم SW480/TPT بررسی شد.

مواد و روش‌ کار: سلول‌های SW480 و SW480/TPT در محیط RPMI-1640 حاوی 10درصد FBS کشت داده شدند. پس از 24 ساعت انکوباسیون، غلظت‌های مختلف TPT (0.1-5 میکرومولار) با یا بدون ملاتونین (1، 5، 10 و 20 میکرومولار) در محیط RPMI-1640 (بدون FBS) رقیق‌شده و به هر چاهک افزوده شد. سلول‌ها به مدت 48 ساعت با این ترکیبات تیمار شدند. آپوپتوز با استفاده از کیت Cell Death Detection ELISA™ (Roche Applied Science) طبق پروتکل سازنده ارزیابی شد. همچنین برای بررسی اثر ملاتونین بر بیان ژن MDR1 و پروتئین P-gp، سلول‌های SW480/TPT با ملاتونین (10 میکرومولار) به مدت 48 ساعت تیمار شدند. تمام آزمایش‌ها حداقل در سه تکرار مستقل انجام شدند و برای مقایسه گروه‌ها، آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) استفاده شد.

یافته‌ها: تیمار هم‌زمان سلول‌های SW480/TPT با ملاتونین و توپوتکان باعث کاهش معنادار IC50 توپوتکان از 2.8±0.3 میکرومولار به 0.8±0.1 میکرومولار شد (کاهش 71.4درصد، P<0.001). این ترکیب درمانی درصد سلول‌های آپوپتوتیک را از 15±2% در گروه توپوتکان به‌تنهایی به 45±4% در گروه ترکیبی افزایش داد (افزایش 3 برابری، P<0.001). بررسی مولکولی نشان داد که ملاتونین بیان ژن MDR1 را به میزان 65±5% و سطح پروتئین P-gp را به میزان 58±4% در مقایسه با سلول‌های SW480/TPT تیمار نشده کاهش داد (P<0.001).

بحث و نتیجه‌گیری: ملاتونین با کاهش بیان P-gp و MDR1 می‌تواند به‌عنوان یک ترکیب کمکی در شیمی‌درمانی سرطان کولورکتال مطرح شود. مطالعات بیشتر در مدل‌های حیوانی و بالینی برای تأیید این اثرات ضروری است.