نمایش مختصر رکورد

تاثیر اعمال هیپوکسی در لحظه زایمان بر شدت تشنج‌های ناشی از هایپرترمیا، شناخت و هماهنگی حرکتی در موش صحرایی

dc.contributor.authorصدیق راد, افسانهfa_IR
dc.contributor.authorقطب الدین, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorخواجه پور, لطف الهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T02:10:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T02:10:44Z
dc.date.available1403-12-21T02:10:44Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T02:10:44Z
dc.date.issued2024-08-01en_US
dc.date.issued1403-05-11fa_IR
dc.identifier.citationصدیق راد, افسانه, قطب الدین, زهره, خواجه پور, لطف اله. (1403). تاثیر اعمال هیپوکسی در لحظه زایمان بر شدت تشنج‌های ناشی از هایپرترمیا، شناخت و هماهنگی حرکتی در موش صحرایی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 28(3), 234-243. doi: 10.48307/FMSJ.2024.28.3.234fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.3.234
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-5161-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1147592
dc.description.abstractزمینه و هدف: از آنجایی که هیپوکسی یکی از شایع‌ترین استرس­های لحظه زایمان است و تشنج‌های ناشی از هایپرترمیا، رایج­ترین تشنج در دوران نوزادی و کودکی هستند، هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر اعمال هیپوکسی در لحظه زایمان بر شدت تشنج‌های ناشی از هایپرترمیا، شناخت و هماهنگی حرکتی در موش­های صحرایی نر بالغ بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، از 28 موش­ نر نژاد ویستار استفاده شد. گروه­های آزمایشی (هر گروه 7 موش) شامل کنترل، هایپرترمیا (15 دقیقه در معرض هوای گرم C 41)، هیپوکسی (7 % اکسیژن و 93 % نیتروژن به­مدت 1 ساعت)، هیپوکسی+هایپرترمیا بودند. تعداد تشنج‌های تونیک‌کلونیک و آستانه‌ تشنج، ارزیابی شدند. از آزمون‌های تشخیص شیء جدید، جعبه‌ باز، روتارود، توری معکوس و بار موازی نیز برای ارزیابی رفتار در زاده‌های نر بالغ استفاده شد. یافته‌ها: تعداد تشنج‌های تونیک‌کلونیک و آستانه تشنج در موش‌های گروه هایپرترمیا +هیپوکسی نسبت به گروه کنترل، به ترتیب افزایش و کاهش معنی­داری یافت (05/0P<). شناخت در موش‌های بالغ گروه هیپوکسی+هایپرترمیا نسبت به گروه کنترل (001/0P<)، کاهش معنی دار داشت. مسافت و سرعت طی شده در جعبه باز (01/0P<)، و حفظ تعادل بر میله روتارود (001/0P<)، در گروه هیپوکسی+هایپرترمیا نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافت. در آزمون­های توری معکوس و میله موازی نیز مدت زمان حفظ تعادل در گروه هایپرترمیا+هیپوکسی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری یافت (01/0P<). نتیجه‌گیری: طبق یافته های مطالعه حاضر، هیپوکسی لحظه زایمان، باعث افزایش فعالیت تشنجی در موش‌های گروه هایپرترمیا و اختلال رفتاری در سن بلوغ گردید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.3.234
dc.subjectهیپوکسیfa_IR
dc.subjectهایپرترمیاfa_IR
dc.subjectفعالیت تشنجیfa_IR
dc.subjectهماهنگی حرکتیfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر اعمال هیپوکسی در لحظه زایمان بر شدت تشنج‌های ناشی از هایپرترمیا، شناخت و هماهنگی حرکتی در موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue3
dc.citation.spage234
dc.citation.epage243
nlai.contributor.orcid0009-0000-9899-2092


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد