| dc.contributor.author | محسنی, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیدی, عبدالله | fa_IR |
| dc.contributor.author | جوکار, ساناز | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1403-12-21T02:10:31Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-03-11T02:10:31Z | |
| dc.date.available | 1403-12-21T02:10:31Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-03-11T02:10:31Z | |
| dc.date.issued | 2024-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1403-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | محسنی, فاطمه, امیدی, عبدالله, جوکار, ساناز. (1403). ارزیابی وضعیت سلامت روانی، اجتماعی و خانوادگی دستیاران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 28(6), 663-674. doi: 10.48307/FMSJ.2024.28.6.663 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.6.663 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-5234-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1147577 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: شرایط روانی-اجتماعی نامطلوب در گروه‌های مختلف پزشکی، از جمله دستیاران پزشکی، می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای بر سلامت فردی، اجتماعی و کیفیت ارائه خدمات مراقبت‌های بهداشتی داشته باشد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی وضعیت سلامت روانی، اجتماعی و خانوادگی دستیاران پزشکی بود.
روش‌ها: این پژوهش توصیفی-مقطعی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بر روی دستیاران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. اطلاعات جمعیت‌شناختی شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شد و برای بررسی سلامت روانی، اجتماعی و خانوادگی به‌ترتیب از پرسش‌نامه سلامت عمومی (GHQ-28)، پرسش‌نامه سلامت اجتماعی کییز (KSWBQ) و مقیاس خانواده اصلی (FOS) استفاده گردید.
یافته‌ها: در مجموع ۷۲ دستیار پزشکی در این پژوهش شرکت کردند که از این میان ۵۸.۳٪ زن و مابقی مرد بودند. بیشتر شرکت‌کنندگان (۴۴.۴٪) در بازه سنی ۳۰ تا ۳۵ سال قرار داشتند و اکثریت آنان (۳۰.۶٪) در سال دوم دستیاری مشغول به تحصیل بودند. نتایج نشان داد که ۵۴.۲٪ از دستیاران دارای سلامت روانی متوسط و ۹۵.۸٪ دارای سلامت اجتماعی متوسط بودند، درحالی‌که ۷۶.۴٪ سلامت خانوادگی بالایی داشتند. در بررسی ابعاد سلامت روان، نشانگان اضطراب و اختلال خواب بالاترین میانگین نمره را (۹.۱۵ ± ۵.۳۴) داشتند. در بُعد سلامت اجتماعی، پذیرش اجتماعی (۱۵.۸۹ ± ۱.۹۳) و مشارکت اجتماعی (۱۳.۱۷ ± ۲.۹۳) بالاترین میانگین نمرات را نشان دادند. میانگین نمرات سلامت روانی، اجتماعی و خانوادگی بر اساس جنسیت، سن و رشته تحصیلی تفاوت معناداری نداشت (0/05˃P)، اما بُعد صمیمیت در خانواده با افزایش سنوات تحصیلی به‌طور معناداری کاهش یافت (0/05>P).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که سطح سلامت روانی و اجتماعی دستیاران پزشکی در حد متوسط و سلامت خانوادگی آنان در سطح بالا قرار دارد. با توجه به شیوع بالای اضطراب و اختلال خواب در این گروه، تدوین راهکارهای عملی برای کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب ضروری به نظر می‌رسد. علاوه بر این، برنامه‌ریزی برای آموزش مهارت‌های اجتماعی و افزایش مشارکت‌های اجتماعی دستیاران پزشکی، که می‌تواند در نهایت موجب افزایش سلامت عمومی جامعه شود، ضرورت دارد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.6.663 | |
| dc.subject | سلامت روان | fa_IR |
| dc.subject | سلامت اجتماعی | fa_IR |
| dc.subject | سلامت خانواده | fa_IR |
| dc.subject | دستیاران پزشکی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | ارزیابی وضعیت سلامت روانی، اجتماعی و خانوادگی دستیاران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 28 | |
| dc.citation.issue | 6 | |
| dc.citation.spage | 663 | |
| dc.citation.epage | 674 | |
| nlai.contributor.orcid | 0009-0003-3615-5565 | |
