نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorداریوش نیا, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorبهزادپور, سمانهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T02:10:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T02:10:30Z
dc.date.available1403-12-21T02:10:30Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T02:10:30Z
dc.date.issued2024-12-01en_US
dc.date.issued1403-09-11fa_IR
dc.identifier.citationداریوش نیا, محبوبه, بهزادپور, سمانه. (1403). رابطه فرسودگی والدینی و کیفیت مراقبت مادرانه در مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم: نقش تعدیل‌گر ظرفیت تأملی والدینی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 28(6), 653-662. doi: 10.48307/FMSJ.2024.28.6.653fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.6.653
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-5248-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1147576
dc.description.abstractزمینه و هدف: مراقبت از کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم با چالش‌های متعددی همراه است و می‌تواند منجر به فرسودگی والدینی شود. شناسایی عوامل مؤثر بر این فرسودگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش تعدیل‌گر ظرفیت تأملی والدینی در رابطه بین فرسودگی والدینی و کیفیت مراقبت مادرانه در مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم انجام شد. روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. تعداد ۱۰۰ مادر دارای کودک ۳ تا ۷ ساله مبتلا به اتیسم که در سال ۱۴۰۳ در شهر تهران ساکن بودند، با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های ظرفیت تأملی والدینی، کیفیت مراقبت مادرانه و فرسودگی والدینی را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم‌افزار SPSS  نسخه ۲۷ تحلیل شدند. یافته‌ها: فرسودگی والدینی و پیش‌ذهنی‌سازی با تعارض و سردرگمی رابطه مثبت و با حساسیت، پاسخ‌دهی و دسترس‌پذیری رابطه منفی دارند (0/01>P). همچنین، فرسودگی والدینی با پیش‌ذهنی‌سازی رابطه مثبت و با قطعیت در حالت‌های ذهنی و علاقه و کنجکاوی نسبت به حالات ذهنی رابطه منفی داشت (0/01>P). علاوه بر این، قطعیت در حالت‌های ذهنی و علاقه و کنجکاوی نسبت به حالات ذهنی با تعارض و سردرگمی رابطه منفی و با حساسیت، پاسخ‌دهی و دسترس‌پذیری رابطه مثبت داشت (0/01>P). تحلیل تعدیلی نشان داد که قطعیت در حالت‌های ذهنی و علاقه و کنجکاوی نسبت به حالات ذهنی توانستند رابطه بین فرسودگی والدینی و حساسیت و پاسخ‌دهی مادرانه را تعدیل کنند (0/05>P). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، ظرفیت تأملی بالای مادران می‌تواند نقش مهمی در کاهش فرسودگی والدینی و افزایش حساسیت و پاسخ‌دهی مادرانه ایفا کند. بنابراین، به نظر می‌رسد آموزش مهارت‌های تأملی به مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم می‌تواند در کاهش اثرات منفی فرسودگی والدینی بر کیفیت مراقبت مادرانه مؤثر باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.6.653
dc.subjectاختلال طیف اتیسمfa_IR
dc.subjectظرفیت تأملی والدینیfa_IR
dc.subjectکیفیت مراقبت مادرانهfa_IR
dc.subjectفرسودگی والدینیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleرابطه فرسودگی والدینی و کیفیت مراقبت مادرانه در مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم: نقش تعدیل‌گر ظرفیت تأملی والدینیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue6
dc.citation.spage653
dc.citation.epage662
nlai.contributor.orcid0009-0000-1061-0476


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد