نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحمت اللهی, میناfa_IR
dc.contributor.authorپوررحیم قورقچی, آمنهfa_IR
dc.contributor.authorولی زاده اورنج, آیدینfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T02:10:14Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T02:10:15Z
dc.date.available1403-12-21T02:10:14Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T02:10:15Z
dc.date.issued2024-06-01en_US
dc.date.issued1403-03-12fa_IR
dc.identifier.citationرحمت اللهی, مینا, پوررحیم قورقچی, آمنه, ولی زاده اورنج, آیدین. (1403). مقایسه اثر 8 هفته تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی و مصرف مکمل تائورین بر بیان ژن های AKT و PI3K قلبی و فاکتور IL-1β سرمی در رت های نر دیابتی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 28(3), 364-374. doi: 10.48307/FMSJ.2024.28.4.364fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.4.364
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-5150-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1147557
dc.description.abstractزمینه و هدف: AKT، PI3K و IL-1 با دیابت و التهاب قلبی مرتبط هستند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسۀ اثر تعاملی 8 هفته تمرین ترکیبی استقامتی-مقاومتی و مصرف مکمل تائورین بر بیان ژن AKT، PI3K قلبی و فاکتور βIL-1 در رت های نر ویستار دیابتی شده بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 40 رت نر ویستار بالغ با دامنه ­وزنی 300-250 گرم و سن 6 هفته، به صورت تصادفی در 4 گروه شامل کنترل دیابتی­، گروه دیابتی+تمرین استقامتی مقاومتی، گروه دیابتی+مکمل و یک گروه غیردیابتی به عنوان گروه کنترل سالم قرار گرفتند (هر گروه 10 رت). برای دیابتی­ کردن رت­ ها، 55 میلی ­گرم بر هر کیلوگرم از وزن بدن استرپتوزوسین تزریق داخل صفاقی شد. قندخون بالای250 میلی­ گرم بر دسی ­لیتر در خون به عنوان دیابتی درنظر گرفته شد. تمرینات ترکیبی استقامتی-مقاومتی به مدت 8 هفته و 5 بار در هفته انجام شد. مکمل تائورین به صورت محلول 1% در آب روزانه به مدت 8 هفته مصرف شد. اینترلوکین-1 با الایزا و بیان ژن­ های AKt و PI3K با وسترن بلات سنجش گردید.  یافته‌ها: بیان ژن PI3K (0/001P=) و میزان سرمی IL-1β (0/002P=) در گروه دیابتی+تمرین استقامتی مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی افزایش معنادار داشت اما در گروه دیابتی+مکمل در مقایسه با گروه کنترل دیابتی تغییر معناداری وجود نداشت. در حالی ­که بیان ژن AKT در هر دو گروه دیابتی+تمرین استقامتی مقاومتی و دیابتی+مکمل در مقایسه با کنترل دیابتی تغییر معنادار نداشت. همچنین نتایج آزمون آنووا نشان داد در گروه دیابتی+تمرین استقامتی مقاومتی نسبت به گروه کنترل دیابتی، میزان بیان ژن PI3K 57% و سطح سرمی IL-1  42% افزایش داشت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ترکیبی استقامتی- مقاومتی در مقایسه با مصرف مکمل تائورین به تنهایی بتواند باعث افزایش PI3K و IL-1β و ایجاد تغییرات مطلوب در متابولیسم گلوکز شده و عوامل التهاب قلبی در افراد دیابتی را بهبود بخشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.4.364
dc.subjectتمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتیfa_IR
dc.subjectمکمل تائورینfa_IR
dc.subjectAKTfa_IR
dc.subjectPI3Kfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleمقایسه اثر 8 هفته تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی و مصرف مکمل تائورین بر بیان ژن های AKT و PI3K قلبی و فاکتور IL-1β سرمی در رت های نر دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue3
dc.citation.spage364
dc.citation.epage374


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد