نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحقق, نسیبهfa_IR
dc.contributor.authorقبه, مریمfa_IR
dc.contributor.authorکیان مهر, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T02:10:14Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T02:10:14Z
dc.date.available1403-12-21T02:10:14Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T02:10:14Z
dc.date.issued2024-06-01en_US
dc.date.issued1403-03-12fa_IR
dc.identifier.citationمحقق, نسیبه, قبه, مریم, کیان مهر, زهرا. (1403). تاثیر اکتاپامین بر گیرنده انسولینی IGF1R و میزان مرگ سلولی در هیپوکامپ رت‌های آلزایمری شده نژاد ویستار. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 28(3), 353-363. doi: 10.48307/FMSJ.2024.28.4.353fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.4.353
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-5104-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1147556
dc.description.abstractزمینه و هدف: بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی است که در ابتدا با اختلالات خفیف حافظه مشخص می‌شود و در نهایت منجر به مرگ سلول­ ها در مغز می ­گردد. هدف از این مطالعه تعیین اثر اکتاپامین بر حافظه، فعالیت آنزیم ­های آنتی ­اکسیدانی، میزان بیان گیرنده انسولینی IGF1R، میزان مرگ سلولی و نیز تعداد پلاک­ های آمیلوئیدی در رت­ های آلزایمری شده نژاد ویستار می باشد. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 27 رت نر نژاد ویستار به ­طور تصادفی به 3 گروه (9 رت) تقسیم شدند: گروه کنترل، بدون جراحی و تیمار خاص بودند، گروه شم، با تزریق آمیلوئید بتا، آلزایمری شدند و نرمال سالین به صورت درون صفاقی دریافت کردند، و گروه درمانی، پس از آلزایمری شدن، اکتاپامین به­ صورت درون صفاقی دریافت نمودند. پارامترهای رفتاری، آنزیمی، بافت شناسی و نیز میزان بیان گیرنده انسولینی IGF1R سنجش شدند. یافته‌ها: تست رفتاری نشان داد که میانگین تاخیر در ورود به محفظه تاریک دستگاه شاتل باکس در تیمار با اکتاپامین نسبت به گروه شم افزایش معناداری داشته است (0/05>P). تعداد نسبی پلاک ­های آمیلوئیدی و نیز درصد سلول ­های مرده در هیپوکامپ مغز در تیمار با اکتاپامین نسبت به گروه شم کاهش معناداری نشان داد (0/001>P). بیان گیرنده انسولینی IGF1R و نیز فعالیت آنزیم ­های گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در تیمار با اکتاپامین نسبت به گروه شم افزایش معناداری داشت (0/001>P). نتیجه‌گیری: اکتاپامین به­ طور معنی‌داری توانست اختلالات ایجاد شده در حافظه، میزان فعالیت آنزیم ­های آنتی­اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز، مرگ سلول­ های عصبی و نیز پلاک ­های آمیلوئیدی ایجاد شده در بیماری آلزایمر را بهبود بخشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48307/FMSJ.2024.28.4.353
dc.subjectآلزایمرfa_IR
dc.subjectاکتاپامینfa_IR
dc.subjectگیرنده انسولینی IGF1Rfa_IR
dc.subjectمرگ سلولیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر اکتاپامین بر گیرنده انسولینی IGF1R و میزان مرگ سلولی در هیپوکامپ رت‌های آلزایمری شده نژاد ویستارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه علوم شناختی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه علوم شناختی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue3
dc.citation.spage353
dc.citation.epage363
nlai.contributor.orcid0009-0004-2661-2168


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد