نمایش مختصر رکورد

مقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به دوشیوه بیمار محور و خانواده محور، به روش مجازی، بر خودمدیریتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولین

dc.contributor.authorرحمانیان کوشککی, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorخرم کیش, مهساfa_IR
dc.contributor.authorکاظمی زاده, محمد حمیدfa_IR
dc.contributor.authorفروزان جهرمی, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:15:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:15:44Z
dc.date.available1403-12-21T01:15:44Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:15:44Z
dc.date.issued2024-04-01en_US
dc.date.issued1403-01-13fa_IR
dc.identifier.citationرحمانیان کوشککی, علی اصغر, خرم کیش, مهسا, کاظمی زاده, محمد حمید, فروزان جهرمی, فاطمه. (1403). مقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به دوشیوه بیمار محور و خانواده محور، به روش مجازی، بر خودمدیریتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولین. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 26(1), 1-11.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-3184-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1143259
dc.description.abstractمقدمه: بیماران مبتلا به دیابت دارای مشکلات فراوانی در زمینه کاهش امید به زندگی و خودمدیریتی دیابت هستند. آموزش خودمراقبتی به بیمار و خانواده سبب کاهش عوارض بیماری می‌گردد. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر آموزش مجازی خودمراقبتی؛ به دو شیوه بیمار محور و خانواده محور، بر خودمدیریتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولین می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع شبه تجربی است و دارای دو گروه دریافت‌کننده آموزش بیمار محور و خانواده محور می‌باشد. شرکت‌کنندگان در مطالعه به صورت تصادفی ساده به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، مقیاس امید به زندگی و خود مدیریتی دیابت جمع‌آوری شدند. جلسات آموزشی برای هر دو گروه در پیام‌رسان سروش بارگذاری و یک ماه پس از آن پرسش‌نامه‌ها تکمیل شدند. تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره امید به زندگی و خود مدیریتی در ابعاد کنترل رژیم غذایی و خودمراقبتی، در گروه خانواده محور بیشتر از گروه بیمار محور بود اما در سایر ابعاد تفاوت معنی‌داری بین دوگروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش میزان خودمدیرتی و امید به زندگی مبتلایان به دیابت وابسته به انسولین پس از اجرای مداخله، توصیه می‌شود این شیوه آموزشی توسط کارکنان بهداشتی و درمان برای مبتلایان به دیابت استفاده شود.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectخودمراقبتیfa_IR
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectخودمدیریتیfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به دوشیوه بیمار محور و خانواده محور، به روش مجازی، بر خودمدیریتی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به دیابت وابسته به انسولینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشکده علوم پزشکی گراش، گراش، ایران،fa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان آموزشی درمانی پیمانیه، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران،fa_IR
dc.contributor.departmentبخش همودیالیز بیمارستان آموزشی درمانی استاد مطهری، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران،fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پیراپزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران،fa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage11
nlai.contributor.orcid0009-0001-9693-4996


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد