نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسرچمی, زیباfa_IR
dc.contributor.authorناوی پور, حسنfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, فضل الهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:01:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:01:27Z
dc.date.available1403-12-21T01:01:27Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:01:27Z
dc.date.issued2024-04-01en_US
dc.date.issued1403-01-13fa_IR
dc.identifier.citationسرچمی, زیبا, ناوی پور, حسن, احمدی, فضل اله. (1403). تأثیر مدل مراقبت پیگیر بر بار مراقبتی مراقبین بیماران با ضایعات مغزی نخاعی. نشریه پرستاری ایران, 37(147), 50-63. doi: 10.32598/ijn.37.147.3276.1fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32598/ijn.37.147.3276.1
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-3689-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1142120
dc.description.abstractزمینه و هدف باتوجه‌به افزایش تعداد بیماران ضایعات مغزی نخاعی در سراسر جهان، تعداد زیادی از افراد به‌عنوان مراقب خانوادگی از این بیماران نگهداری می‌کنند که خود دچار مشکلات جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی به دنبال پذیرش نقش مراقب می‌شوند که بار مراقبتی نام دارد. حمایت مداوم از این مراقبین می‌تواند بار مراقبتی را در آن‌ها کاهش دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مدل مراقبت پیگیر بر بار مراقبتی مراقبین بیماران با ضایعات مغزی نخاعی انجام شده است. روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌آزمایشی است. این مطالعه در زمستان سال 1400 طی 3 ماه با طرح آزمون قبل و بعد در گروه کنترل و آزمایش انجام شد. تعداد 96 نفر از مراقبین بیماران باضایعات مغزی نخاعی ازطریق دسترسی به پرونده‌های بیماران تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان کامیاران به روش نمونه‌گیری به شیوه دردسترس و تخصیص تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 48نفر) قرارگرفتند. داده‌ها قبل و بعد از مداخله توسط پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی و بار مراقبتی زاریت جمع‌آوری و تجزیه‌و‌تحلیل شدند. نمونه‌های گروه آزمایش، برنامه مراقبتی را براساس مدل مراقبتی پیگیر درطی 3 ماه به‌صورت فردی وگروهی دریافت کردند. درگروه کنترل همان برنامه روزانه سازمان بهزیستی برای مراقبت از بیمار توسط مراقبین ارائه شد. درنهایت داده‌های جمع‌آوری‌شده از مرحله قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته‌ها براساس نتایج آزمون کای‌دو، تی مستقل، من ویتنی و فیشر دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت‌شناختی یکسان بودند (P<0/05) و بعد از انجام مداخله براساس مدل مراقبت پیگیر اختلاف معنی‌داری در میزان بار مراقبتی مراقبین در گروه آزمایش بین قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (P<0/05) .اما در گروه کنترل این اختلاف معنی‌دار نبود (P<0/05). نتیجه‌گیری براساس نتایج پژوهش، مدل مراقبتی پیگیر می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای مؤثر در کاهش بار مراقبتی مراقبین با ضایعات مغزی و نخاعی موردتوجه قرار گیرد. mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')">fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32598/ijn.37.147.3276.1
dc.subjectبارمراقبتیfa_IR
dc.subjectمراقبین خانوادگیfa_IR
dc.subjectبیماران ضایعات مغزی نخاعیfa_IR
dc.subjectمدل مراقبت پیگیرfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر مدل مراقبت پیگیر بر بار مراقبتی مراقبین بیماران با ضایعات مغزی نخاعیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume37
dc.citation.issue147
dc.citation.spage50
dc.citation.epage63
nlai.contributor.orcid0009-0002-8399-9421


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد