نمایش مختصر رکورد

استدلال بالینی و ارتباط آن با نوآوری در پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز

dc.contributor.authorاصغری, ال نازfa_IR
dc.contributor.authorجبارزاده, فرانکfa_IR
dc.contributor.authorسربخش, پروینfa_IR
dc.contributor.authorصابری کجابادی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorداودی, عارفهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:01:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:01:10Z
dc.date.available1403-12-21T01:01:10Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:01:10Z
dc.date.issued2024-02-01en_US
dc.date.issued1402-11-12fa_IR
dc.identifier.citationاصغری, ال ناز, جبارزاده, فرانک, سربخش, پروین, صابری کجابادی, امیر, داودی, عارفه. (1402). استدلال بالینی و ارتباط آن با نوآوری در پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز. نشریه پرستاری ایران, 37(146), 576-589. doi: 10.32598/ijn.36.146.1391.4fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32598/ijn.36.146.1391.4
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-3750-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1142099
dc.description.abstractزمینه و هدف پرستاران بخش اورژانس باید افراد ورزیده‌ای باشند که علاوه‌بر داشتن دانش، مهارت و نوآوری، قادر به قضاوت و تصمیم‌گیری در موقعیت‌های خطیر بالینی و حل مشکلات پیچیده در مواقع بحرانی باشند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین استدلال بالینی با نوآوری در پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز انجام شد. روش بررسی در این مطالعه توصیفی‌همبستگی که در آذر ماه سال 1400 انجام شد، 170 پرستار شاغل در تمام اورژانس‌های مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای در مطالعه شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه استدلال بالینی لیو و همکاران و پرسش‌نامه نوآوری هارت-جوزف- کوک جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش با آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنووا و همچنین رگرسیون خطی با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. یافته‌ها میانگین سنی پرستاران 6/97±34/54 بود و بیشتر پرستاران زن (56/5)، متاهل (69/4) و استخدام رسمی (56/5) بودند. میانگین و انحراف‌معیار استدلال بالینی 7/079±60/91 (محدوده 15-75) و نوآوری پرستاران 10/26±102/11 (محدوده 20-140) بود. ارتباط بین استدلال بالینی با نوآوری از نظر آماری معنادار بود (0/0001>P)، به‌طوری‌که پس از تعدیل متغیرهای مخدوش‌گر، به‌ازای یک واحد افزایش در استدلال بالینی، نوآوری 0/35 واحد افزایش پیدا می‌کند. نتیجه‌گیری ارتباط آماری معنی‌دار استدلال بالینی و نوآوری به مدیران پرستاری کمک می‌کند که با تقویت هرکدام از این مفاهیم، بتوان در رشد مفهوم دیگر نیز مؤثر بود. همچنین باتوجه‌به نتایج پیشنهاد می‌شود مدرسان پرستاری از همان زمان دانشجویی، زمینه را برای یادگیری و تقویت این دو مفهوم مهم فراهم و تدریس‌های خود را بر پایه افزایش این مفاهیم مهم برنامه‌ریزی کنند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32598/ijn.36.146.1391.4
dc.subjectاستدلال بالینیfa_IR
dc.subjectنوآوریfa_IR
dc.subjectپرستارfa_IR
dc.subjectاورژانسfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleاستدلال بالینی و ارتباط آن با نوآوری در پرستاران شاغل در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume37
dc.citation.issue146
dc.citation.spage576
dc.citation.epage589


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد