بررسی اثرات مصرف خوراکی عصاره هسته انگور با و بدون تمرین هوازی بر سطوح برخی از مهمترین شاخص‌های قلبی - عروقی و متابولیکی در زنان میانسال چاق مبتلا به دیابت نوع دو

Abstract

مقدمه و هدف: فعالیت ورزشی و عوامل آنتی­اکسیدانی نقش چشمگیری در کاهش عوارض ناشی از بیماری دیابت دارند. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مصرف خوراکی عصاره هسته انگور با و بدون تمرین هوازی بر سطوح برخی شاخص­های قلبی عروقی و متابولیکی در زنان میانسال چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 36 زن مبتلا به دیابت به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به­طورتصادفی به 4 گروه تمرین+ مکمل عصاره هسته انگور، تمرین+دارونما، دارونما و مکمل عصاره هسته انگور تقسیم ­شدند. شرکت­کنندگان 4 هفته تمرین هوازی با شدت 75-70 درصد ضربان قلب ذخیره، 5 روز در هفته انجام دادند. گروه­های تمرین مکمل و مکمل دوز روزانه یک عدد کپسول عصاره هسته انگور و گروه تمرین دارونما و دارونما پودر نشاسته مصرف کردند. داده­ها به روش تحلیل واریانس یک­راهه و آزمون تعقیبی بانفرونی در سطح معنی­داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که سطوح گلوکز، انسولین، LDL-C، VCAM-1، ICAM1، CRP، هموسیستئین نسبت به قبل از آزمون کاهش معنادار و HDL-C افزایش معناداری داشت (05/0P<). در گروه تمرین مکمل، تمرین دارونما و مکمل نسبت به گروه دارونما سطوح گلوکز، انسولین، LDL-C، VCAM-1، ICAM1، CRP و هموسیستئین کاهش معنادار وHDL-C افزایش معناداری داشت (05/0P<). نتیجه‌گیری: به­نظر می­رسد که مصرف عصاره انگور به­عنوان یک روش بهبود دهنده شاخص­های قلبی عروقی و متابولیکی می­تواند اثر مثبتی بر کنترل بیماری دیابت داشته باشد. هرچند هنگامی که همزمان با تمرین ورزشی مصرف شود تاثیرگذاری بهتری مشاهده می­شود.