| dc.contributor.author | کمال, اکرم السادات | fa_IR |
| dc.contributor.author | شهابی زاده, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | آهی, قاسم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1403-12-21T00:26:05Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-03-11T00:26:05Z | |
| dc.date.available | 1403-12-21T00:26:05Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-03-11T00:26:05Z | |
| dc.date.issued | 2024-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1402-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کمال, اکرم السادات, شهابی زاده, فاطمه, آهی, قاسم. (1402). اثر بخشی ترکیبی رفتار درمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در کاهش رفتارهای خود جرحی، افزایش سبک دلبستگی ایمن و کاهش سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا. مجله علوم پزشکی رازی, 31, 1-15. doi: 10.47176/rjms.31.70 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.47176/rjms.31.70 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7982-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1139278 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: رفتار خود جرحی غیرخودکشی به‌عنوان یک مشکل بالینی تأثیرگذار بر حوزه سلامت نیاز به تحقیقات بیشتری دارد و بیمارانی که دارای سبک دلبستگی ناایمن هستند بیشتر در معرض رفتارهای خود جرحی قرار دارند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله ترکیبی رفتاردرمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در کاهش رفتارهای خود جرحی و سبک دلبستگی انجام شد.
روش کار: این پژوهش با بهرهگیری از طرح تجربی تک موردی بر پایه طرح خط پایه چند گانه به روش پلکانی در تهران انجام گرفت. سه شرکت کننده به روش نمونهگیری هدفمند و بر اساس ملاکهای ورود انتخاب شدند. سپس در سه مرحله خط پایه، پنج مرحله مداخله و سه دوره پیگیری پرسش نامه سبک دلبستگی کولینز و رید، اسکماتراپی یانگ و سیاهه رفتارهای خود آسیب رسان سانسون را پر کردند و طی 28 جلسه، درمان انفرادی را دریافت کردند. تحلیل دادهها از روش تحلیل دیداری و به‌منظور تعیین معناداری بالینی از شاخص در صد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان ترکیبی رفتار درمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در افزایش دلبستگی ایمن، کاهش دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا و کاهش رفتارهای خود جرحی اثر بخش بوده است. میزان بهبودی کلی آزمودنیها در دلبستگی ایمن بین 25 تا 49% و در کاهش رفتارهای خود جرحی بالاتر از 50% به دست آمد.
نتیجهگیری: نتایج حاکی از اثر بخشی بالای مداخله بود. لذا، بهنظر می رسد که متخصصان و پژوهشگران بتوانند این مداخله را به‌منظور ارتقای سلامت روان افراد جامعه انجام دهند. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.47176/rjms.31.70 | |
| dc.subject | رفتار درمانی دیالکتیکی | fa_IR |
| dc.subject | اسکماتراپی | fa_IR |
| dc.subject | رفتارهای خود جرحی | fa_IR |
| dc.subject | سبک‌های دلبستگی | fa_IR |
| dc.subject | روانشناسی بالینی | fa_IR |
| dc.title | اثر بخشی ترکیبی رفتار درمانی دیالکتیکی و اسکماتراپی در کاهش رفتارهای خود جرحی، افزایش سبک دلبستگی ایمن و کاهش سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 31 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 15 | |
