بررسی تأثیر جو سازمانی بر مدیریت دانش با نقش میانجی مکانیزم های توانمندسازی روانی و سازمانی و کارکنان جهت ارائه مدل

Abstract

زمینه و هدف: توانمندسازی روانی و سازمانی کارکنان یکی از اهداف مهم در هر سازمان و جامعه می‌باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر جو سازمانی بر مدیریت دانش با نقش میانجی مکانیزم­های توانمندساز روانی و سازمانی کارکنان جهت ارائه مدل در ادارات آموزش و پرورش استان مازندران بود. روش کار: جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل خبرگان منتخب سازمان آموزش و پرورش استان مازندران بود، حجم نمونه در بخش کیفی با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 20 نفر تعیین شد. در بخش کمی جامعه آماری شامل کارکنان ادارات آموزش و پرورش 32 منطقه و شهرستان استان مازندران بود که حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد 320 نفر تعیین شد. ابزار اندازه­گیری در بخش کمی شامل پرسشنامه محقق ساخته، که سؤالات آن برگرفته از داده­های حاصل از مصاحبه بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. یافته‌ها: یافته­ها نشان داد که جو سازمانی بر مدیریت دانش با نقش میانجی مکانیزم­های توانمندساز روانی و سازمانی کارکنان تاثیر معناداری دارد. همچنین نتایح نشان داد 74 درصد مدیریت دانش به ابعاد و مولفه­های جو سازمانی با نقش میانجی مکانیزم­های توانمندساز روانی و سازمانی کارکنان وابسته است. یا به عبارتی عناصر و مولفه‌های جو سازمانی با نقش میانجی مکانیزم­های توانمندساز روانی و سازمانی کارکنان در مدیریت دانش 74 درصد موثر هستند. نتیجه‌گیری: نتابج نشان داد که ادارت آموزش و پرورش استان مازندارن در راستای تحقق این مقولات گام­به­گام و به تدریج با توجه به یک نقشه راه و برنامه استراتژیک درازمدت عمل نمایند و به­منظور جامه­ عمل پوشاندن آن تدوین یک بر نامه عملیاتی ضرورت دارد.