مقایسه اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی و درمان پذیرش و تعهد بر رفتارهای پر خطر دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر کرج

Abstract

زمینه و هدف: عوامل زیادی در بروز رفتارهای پرخطر دانش آموزان نقش دارند، لذا پیش گیری از رفتارهای پرخطر نوجوانان با توجه به شرایط روانی، زیستی و اجتماعی آنان ضروری است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دو روش آموزش مهارت‌های زندگی و رویکرد مبتنی برتعهد بر رفتارهای پر خطر دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول انجام شد. روش کار: طرح تحقیق از نوع مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان کرج بودند. تعداد 60 نفر از آن‌ها که نمرات بالایی در پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان ایرانی داشتند، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر کدام 20 نفر) جایگزین شدند. یکی از گروه‌های آزمایش در معرض ده جلسه 90 دقیقه ای، بسته آموزشی توانمندسازی روانی- اجتماعی دانش آموزان، محمدخانی (1394) و دومین گروه آزمایش در معرض 8 جلسه 90 دقیقه آموزش پذیرش و تعهد هیز (2011) قرار گرفتند. یک هفته پس از اتمام جلسات هر دو گروه مورد مطالعه، مجددا به آزمون‌های یاد شده پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرنی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد دو روش درمانی بررفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر تاثیرگذارند. بین اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی با گروه پذیرش و تعهد بررفتارهای پرخطر دانش آموزان تفاوت معنادار است. همچنین آموزش مهارت‌های زندگی نسبت به پذیرش و تعهد در پیشگیری از رفتارهای پرخطر موثرتر بوده است. نتیجه‌گیری: استفاده از برنامه‎های آموزشی تدوین شده، براساس مهارت‎های زندگی و پذیرش و تعهد برکاهش نمرات رفتارهای پرخطر تاثیر دارد.