نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآصفی فر, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سپیدهfa_IR
dc.contributor.authorقربان نیا, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorخلیلی زاده ماهانی, فروغfa_IR
dc.contributor.authorمرادزاده خراسانی, سهیلاfa_IR
dc.contributor.authorیادگار پور, حانیهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T00:25:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T00:25:13Z
dc.date.available1403-12-21T00:25:13Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T00:25:13Z
dc.date.issued2022-08-01en_US
dc.date.issued1401-05-10fa_IR
dc.identifier.citationآصفی فر, فرزاد, حسینی, سپیده, قربان نیا, محمدرضا, خلیلی زاده ماهانی, فروغ, مرادزاده خراسانی, سهیلا, یادگار پور, حانیه. (1401). بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاق. مجله علوم پزشکی رازی, 29(5), 182-188.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-8659-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1139213
dc.description.abstractزمینه و هدف: خانواده اصلی ترین رکن هر جامعه ای است. در سال های اخیر در جوامع جهانی سعی بر آن شده است که ساختار خانواده ها حفظ گردد و طلاق عاطفی را می توان به عنوان عامل مخرب خانواده ها عنوان نمود و جوامع سعی در حل آن دارند. بنابراین این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاق پرداخت. روش کار: این پژوهش که به روش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود، انجام شد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود که تعداد 30 نفر از زنان متقاضی طلاق در دو گروه کنترل(15 نفر) و آزمایش (15 نفر) تقسیم شدند و گروه آزمایش در 8 جلسه درمانی یک ساعته شرکت کرد و داده ها به وسیله پرسشنامه طلاق عاطفی به دست آمد و نتایج به روش آماری تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: همانطور که نتایج بیانگر آن است که درمان مبتنی بر تعهد وپذیرش توانسته است طلاق عاطفی را بهبود دهد و باعث کاهش معنادار طلاق عاطفی این افراد در گروه آزمایش شده است. از طرفی بدلیل اینکه مقدار مجذور اتا برای گروه برابر با 71/0 می باشد، می توان گفت 71 درصد از کل واریانس و پراکندگی متغیر  طلاق عاطفی توسط اثرات گروه تبیین شده است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش می­توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاق تاثیر دارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهدfa_IR
dc.subjectطلاق عاطفیfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleبررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان طلاق عاطفی در زنان متقاضی طلاقfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای روانشناسی ، گروه روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد انار، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان ،ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحدبین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه علم و هنر وابسته به جهاد دانشگاهی، یزد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی ، واحد سمنان، دانشگاه ازاداسلامی، سمنان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue5
dc.citation.spage182
dc.citation.epage188
nlai.contributor.orcid0009-0009-9431-2219
nlai.contributor.orcid0009-0004-4159-2599
nlai.contributor.orcid0009-0005-0759-8150
nlai.contributor.orcid0009-0005-4856-9815
nlai.contributor.orcid0009-0004-3464-2631


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد