ابعاد توسعه آموزش عالی پایدار در دانشگاه‌های علوم پزشکی استان آذربایجان غربی

Abstract

زمینه و هدف: آموزش عالی پایدار در دانشگاه‌های علوم پزشکی نقشی اساسی در بهبود کیفیت خدمات سلامت، توسعه علمی، و تربیت نیروی انسانی متخصص دارد. این پژوهش به بررسی ابعاد کلیدی توسعه آموزش عالی پایدار در دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌پردازد. روش کار: روش مطالعه آمیخته (کیفی-کمی) بود که جامعه آماری در بخش کیفی، شامل 20 نفر از متخصصان، خبرگان و اساتید دانشگاه­های استان آذربایجان غربی بود که تحلیل مضمون با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با ۱۰ نفر از متخصصان دانشگاهی انجام شد. جامعه آماری در بخش کمی، شامل دانشجویان دانشگاه­های استان آذربایجان غربی به تعداد 17234 نفر بود که تعداد نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۳۷۶ نفر بود. ابزار گردآوری داده­ها در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی از پرسش­نامه­ محقق ساخته دارای 85 سوال بود. یافته­ها: نتایج نشان داد که ابعاد توسعه آموزش عالی پایدار در دانشگاه­های علوم پزشکی استان آذربایجان غربی شامل برنامه ریزی و ارائه دوره های تخصصی، استفاده از فناوری‌های نوین، توسعه مهارت‌های کارآفرینی، همکاری با صنعت و بخش خصوصی، ترویج اخلاق کسب و کار پایدار، حمایت مالی و تسهیلات و ارزیابی، ارتقاء و به‌ روزرسانی مداوم می‌باشد. نتیجه­گیری: به طور کلی، می‌توان نتیجه گرفت که حرکت به سمت آموزش عالی پایدار در دانشگاه‌های علوم پزشکی مستلزم هماهنگی میان سیاست‌گذاران، مدیران دانشگاهی، اعضای هیئت علمی و دانشجویان است. اتخاذ رویکردهای نوین آموزشی و پژوهشی، بهبود زیرساخت‌های دانشگاهی و ترویج فرهنگ یادگیری مادام‌العمر می‌تواند دانشگاه‌ها را در دستیابی به توسعه پایدار و افزایش کیفیت خدمات آموزشی و درمانی یاری رساند.