نمایش مختصر رکورد

بررسی آسیب‌پذیری منابع آب زیرزمینی در اثر تغییر اقلیم (مطالعه موردی: دشت تایباد)

dc.contributor.authorعلیزاده مقدم, گوهرfa_IR
dc.contributor.authorگلکاریان, علیfa_IR
dc.contributor.authorنیازی, یعقوبfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T23:32:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T23:32:09Z
dc.date.available1403-12-20T23:32:09Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T23:32:09Z
dc.date.issued2024-08-01en_US
dc.date.issued1403-05-11fa_IR
dc.identifier.citationعلیزاده مقدم, گوهر, گلکاریان, علی, نیازی, یعقوب. (1403). بررسی آسیب‌پذیری منابع آب زیرزمینی در اثر تغییر اقلیم (مطالعه موردی: دشت تایباد). سامانه‌هاي سطوح آبگير باران, 12(2), 119-136.fa_IR
dc.identifier.issn2423-5970
dc.identifier.urihttp://jircsa.ir/article-1-526-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1134888
dc.description.abstractبا توجه به افزایش روز افزون جمعیت در سراسر جهان، مقدار مصرف آب نیز افزایش پیدا کرده است. منابع آبی متعددی جهت استحصال وجود دارد که در بین آن‌ها، آب‌های زیرزمینی از اهمیت بالایی برخوردارند. شناخت تآثیر تغییرات اقلیمی بر جنبه‌های مختلف این منبع آبی، می­تواند منجر به ایجاد روش­هایی جهت کاهش و یا سازگاری با این تآثیرات شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تآثیر تغییر اقلیم بر میزان آسیب‌پذیری سفره­های آب زیرزمینی دشت تایباد از طریق روش ماتریس استنتاجی نیستور و استفاده از مدل گزارش پنجم GFDL-ESM2M تحت دو سناریوی انتشار RCP4.5 وRCP8.5 در بازه­زمانی 1991 تا 2100 انجام شد. برای این منظور از دو شاخص خشکی دومارتن و آب قابل دسترس استفاده شد. نتایج شاخص آب قابل دسترس نشان داد که کم‌ترین مقادیر آب قابل دسترس در بخش شرقی منطقه قرار دارد که در سال­های آتی روند کاهش آب قابل دسترس به سمت غرب منطقه گسترش می­یابد. نتایج شاخص خشکی دومارتن نیز نشان داد، بیش‌تر مناطق خشک تحت هر دو سناریو در قسمت شرقی حوضه قرار دارند. نتایج ماتریس استنتاجی نیستور بیان‌گر این موضوع است که مناطق با اثر خیلی زیاد در تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی در قسمت­های شمال و جنوب غربی قرار دارند و در بخش شرقی حوضه مناطق با اثر خیلی‌کم قابل مشاهده است. بخش­های با اثر زیاد و متوسط روند کاهشی از خود نشان دادند و در بخش­‌هایی با تآثیر کم روند افزایشی مشاهده شد. مناطق با اثر خیلی کم بدون روند خاصی است. این مناطق دارای حداقل پتانسیل تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی از گذشته تا حال بوده و تغییر اقلیم در آینده نیز تغییری در آن ایجاد نمی­کند. به‌طور کلی تغییر در پارامترهای اقلیمی تا سال 2100 موجب کاهش پتانسیل تغذیه سفره‌های زیرزمینی در حدود 55 تا 60 درصد از منطقه مورد مطالعه حداقل به میزان یک طبقه خواهد شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن سیستمهای سطوح آبگیر باران ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofسامانه‌هاي سطوح آبگير بارانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Rainwater Catchment Systemsen_US
dc.subjectآب قابل دسترسfa_IR
dc.subjectتغییر اقلیمfa_IR
dc.subjectشاخص خشکی دومارتنfa_IR
dc.subjectآب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectماتریس استنتاجیfa_IR
dc.subjectتبخیر و تعرق واقعیfa_IR
dc.subjectنیستورfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی آسیب‌پذیری منابع آب زیرزمینی در اثر تغییر اقلیم (مطالعه موردی: دشت تایباد)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران، Gohar19alz@gmail.comfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران Golkarian@um.ac.irfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. niazi8127@gmail.comfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue2
dc.citation.spage119
dc.citation.epage136


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد