نمایش مختصر رکورد

اثر نوع فرایند آستنیته کردن بر قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازی

dc.contributor.authorسبزعلی پور, محسنfa_IR
dc.contributor.authorرشیدی, علی محمدfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T21:41:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T21:41:25Z
dc.date.available1403-12-20T21:41:25Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T21:41:25Z
dc.date.issued2024-07-01en_US
dc.date.issued1403-04-11fa_IR
dc.identifier.citationسبزعلی پور, محسن, رشیدی, علی محمد. (1403). اثر نوع فرایند آستنیته کردن بر قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازی. مهندسی مکانیک مدرس, 24(8), 523-531. doi: 10.48311/mme.24.8.523fa_IR
dc.identifier.issn1027-5940
dc.identifier.issn2476-6909
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.48311/mme.24.8.523
dc.identifier.urihttp://mme.modares.ac.ir/article-15-76887-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1125847
dc.description.abstractهدف اصلی این تحقیق مشخص کردن فرایند آستنیته کردن مناسب برای دست‌یابی به چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازی دارای بهترین قابلیت ماشینکاری ممکن است. در این راستا نمونه‌های چدن نشکن فریتی کم آلیاژ با ریخته­گری تهیه گردید. ابتدا به منظور ایجاد مخلوط دو فازی فریت و آستنیت با درصدهای مختلف فاز آستنیت، نمونه‌ها تحت یکی از دو فرایند: الف) آستنیته جزئی (حرارت دهی در دمای oC 870 به مدت 5 تا 60 دقیقه) و یا ب) آستنیته بین بحرانی(حرارت دهی در دماهای  oC 750-765-780 و  oC 800 به مدت 60دقیقه) قرار گرفتند و بعد از آن در نمک مذاب با دمای oC 350 به مدت یک ساعت آستمپر شدند. نیروی برش طی روتراشی با ماشین تراش مجهز به دینامومترنیرو به عنوان معیار پذیرفته شده برای بررسی قابلیت ماشینکاری اندازه‌گیری شد. مطابق نتایج به دست آمده، با افزایش زمان آستنیته جزئی و یا دمای آستنیته بین بحرانی، درصد فاز سخت آسفریت زیاد شد، اما نیروی برش در ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. در یک درصد یکسان فاز آسفریت، تراشکاری نمونه‌های تهیه شده با فرایند آستنیته جزئی در مقایسه با نمونه‌های به دست آمده با فرایند آستنیته بین بحرانی، با نیروی برش کمتری همراه بود. به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود که بیشترین قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر شده در دمایoC 350 هنگامی حاصل می شود که دما و زمان آستنیته کردن به ایجاد زمینه با ساختار دوگانه حاوی 3 ±  39 درصد حجمی فاز آسفریت منجر گردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofModares Mechanical Engineeringen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.48311/mme.24.8.523
dc.subjectچدن نشکن آستمپر دوفازیfa_IR
dc.subjectآستنیته جزئیfa_IR
dc.subjectآستنیته بین بحرانیfa_IR
dc.subjectنیروی برشfa_IR
dc.subjectقابلیت ماشینکاریfa_IR
dc.titleاثر نوع فرایند آستنیته کردن بر قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر با زمینه دوفازیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشگاه رازیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه رازیfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue8
dc.citation.spage523
dc.citation.epage531


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد