بررسی تنوع گونه‌های قارچی عامل عفونت‌های چشمی در شترهای منطقه زابل و ارتباط آن با سن و جنس: نقش شرایط جوی در فراوانی عفونت‌های چشمی

Abstract

شترها به‌عنوان منبع ارزشمند پروتئین، و نیروی کار در مناطق خشک و نیمه‌خشک، از اهمیت بالایی برخوردارند. با توجه به نقش کلیدی آنها در اقتصاد و معیشت جوامع محلی، بررسی سلامت این حیوانات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در مطالعه حاضر، با هدف بررسی تنوع و فراوانی گونه‌های قارچی عامل عفونت‌های چشمی در شترهای منطقه زابل از تعداد 50 نفر شتر به‌صورت تصادفی نمونه‌برداری شد. نمونه‌های جمع‌آوری شده بر روی محیط‌های کشت اختصاصی کشت داده شده و گونه‌های قارچی موجود شناسایی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد؛ در 88 درصد از شترها (44n=) حداقل یک گونه قارچی وجود دارد که آسپرژیلوس فومیگاتوس با 11 مورد (22 درصد)، فراوان‌ترین گونه و پنیسیلیوم با 9 مورد (18 درصد)، آسپرژیلوس فلاووس با 8 مورد (16 درصد)، موکور با 6 مورد (12 درصد)، آسپرژیلوس نایجر و رایزوپوس هر کدام با سه مورد (6 درصد)، کلادوسپوریوم با دو مورد (4 درصد) و آبسیدیا و تریکوفایتون با یک مورد (2 درصد) بودند. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه میزان آلودگی در شترهای بالای 2 سال بیشتر بود (18/68 درصد). آنالیز آماری داده‌ها ارتباط معنی‌داری بین سن و جنس با میزان درصد فراوانی قارچ‌های جداسازی شده نشان نداد (p>0.5). همچنین در بررسی حاضر میزان جدایه‌های قارچی در شترهای نر بیشتر از جنس ماده بود ولی تفاوت معنی‌داری بین آنها مشاهد نگردید .(P=0.11)نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد شرایط خاص جوی منطقه می‌تواند بر میزان فراوانی قارچ‌های چشمی به‌خصوص در حیوانات بیابان زیست دارای نقش باشد.