تأثیر آموزش مراقبت معنوی بر خودکارآمدی مادران نوزادان نارس در بخش مراقبت ویژه‌ی نوزادان: یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی تصادفی

Abstract

سابقه و هدف: با تولد نوزاد نارس مادران با بحران مواجه می‌شوند و به کسب توانایی مراقبت از نوزاد و خودکارآمدی در این زمینه نیاز دارند. یکی از راه‌های افزایش خودکارآمدی مادران مراقبت معنوی است. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مراقبت معنوی بر خودکارآمدی نوزادان نارس در بخش مراقبت ویژه‌ی نوزادان انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی، 60 نفر از مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه‌ی نوزادان بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 1401 به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. مداخله شامل چهار جلسه‌ی آموزشی 45دقیقه‌ای بود. خودکارآمدی مادران قبل و سه هفته بعد از مداخله در هر دو گروه سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه‌ی خودکارآمدی سی پنل جمع‌آوری شد. مادران در گروه کنترل مراقبت‌های معمول بخش را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS 24 و آزمون‌های آماری تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر و فیشر تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: میانگین نمرات خودکارآمدی مادران به‌ترتیب قبل از مداخله در گروه کنترل برابر با 21.81 ± 182.13 و در گروه آزمون برابر با 23.25 ± 174.10 بود و دو گروه تفاوت معنادار نداشتند (0.05>P). پس از مداخله میانگین نمرات خودکارآمدی مادران در گروه کنترل برابر با 19.76 ± 192.40 و در گروه آزمون برابر با 25.08 ± 202.13 بود که نسبت به قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معنادار مشاهده شد (0.05 > P). نتیجه‌گیری: آموزش مراقبت معنوی باعث افزایش خودکارآمدی مادران نوزادان نارس برای مراقبت مطلوب از نوزاد و احساس کفایت بیشتر در آن‌ها شده است. این مداخله کم‌هزینه و عملی است و برای کاهش میزان بستری مجدد نوزاد و کاهش عوارض و آسیب‌های نوزادی توصیه می‌شود.