نمایش مختصر رکورد

اثربخشی درمان پذیـرش و تعهد بر دشواری‌های تنظیم هیجان بیماران دیالیزی دارای افسردگی

dc.contributor.authorفراهانی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorسپهوند, تورجfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی‌تبار, مهدیهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:46:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:46:49Z
dc.date.available1403-12-20T20:46:49Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:46:49Z
dc.date.issued2024-09-01en_US
dc.date.issued1403-06-11fa_IR
dc.identifier.citationفراهانی, فاطمه, سپهوند, تورج, شفیعی‌تبار, مهدیه. (1403). اثربخشی درمان پذیـرش و تعهد بر دشواری‌های تنظیم هیجان بیماران دیالیزی دارای افسردگی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 31(2), 91-99. doi: 10.32592/ajcm.31.2.91fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.31.2.91
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3008-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1121545
dc.description.abstractسابقه و هدف: نارسایی کلیوی با مشکلات خلقی و هیجانی بیماران مرتبط است که نیازمند مداخلات روان‌شناختی مؤثر است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان پذیـرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy; ACT) بر دشواری‌های تنظیم هیجان بیماران دیالیزی دارای افسردگی بود. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل نابرابر بود. جامعه‌ی آماری شامل بیماران دیالیزی تحت درمان در بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد (تهران) در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ بودند. تعداد 42 بیمار دیالیزی دارای افسردگی که نمره‌ی آن‌ها در پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک بالاتر از 29 بود، به روش نمونه‌گیری هدفمند (نوع همگن) انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا، هر دو گروه در مرحله‌ی پیش‌آزمون به مقیاس دشواری‌های تنظیم هیجان پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش در جلسات درمان ACT شرکت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. در نهایت، گروه‌ها پس‌آزمون را تکمیل کردند و داده‌ها گردآوری شد. یافته‌ها: نتایج آزمون مانکووا نشان داد که پس از کنترل اثرهای پیش‌آزمون، تفاوت معناداری در ترکیب خطی مؤلفه‌های دشواری‌های تنظیم هیجان دو گروه وجود دارد (0/904 = T پیلایی، 39/070 =6،25F، 0/001=P). آزمون‌های تک‌متغیری تحلیل کوواریانس نیز کاهش معناداری (0/01 >P) در تمامی این مؤلفه‌ها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نشان داد. نتیجه‌گیری: برنامه‌ی ACT درمانی مؤثر برای کاهش دشواری‌های تنظیم هیجان بیماران دیالیزی افسرده است که به‌عنوان اولویت درمانی پیشنهاد می‌شود.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/ajcm.31.2.91
dc.subjectافسردگیfa_IR
dc.subjectتنظیم هیجانfa_IR
dc.subjectدرمان پذیرش و تعهدfa_IR
dc.subjectدیالیزfa_IR
dc.subjectروانشناسي بالينيfa_IR
dc.titleاثربخشی درمان پذیـرش و تعهد بر دشواری‌های تنظیم هیجان بیماران دیالیزی دارای افسردگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایرانfa_IR
dc.citation.volume31
dc.citation.issue2
dc.citation.spage91
dc.citation.epage99
nlai.contributor.orcid0009-0008-2745-9256


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد