نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنوریان, فرزانهfa_IR
dc.contributor.authorرسولی, نرگسfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:37:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:37:34Z
dc.date.available1403-12-20T20:37:34Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:37:34Z
dc.date.issued2024-10-01en_US
dc.date.issued1403-07-10fa_IR
dc.identifier.citationنوریان, فرزانه, رسولی, نرگس, فتحی, مهدی. (1403). مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب‌آوری، سلامت روان و اختلال خواب کادر درمان درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به کووید-19. فصلنامه علوم پزشکی, 34(3), 324-335. doi: 10.61186/iau.34.3.324fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/iau.34.3.324
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-2163-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120738
dc.description.abstractسابقه و هدف: با توجه به اثرات روان­شناختی گسترده ناشی از شیوع کووید-19 در جوامع، شواهد قوی وجود دارند که کادر درمان بیمارستان­ها به­واسطه شغل خود، مستعد بروز اختلالات روان­شناختی متعدد همچون کاهش خودکارآمدی، تاب­آوری، سلامت روان و بروز اختلال خواب هستند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب­آوری، سلامت روان و اختلال خواب کادر درمان مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 بود. روش بررسی: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با دوره پیگیری و با گروه کنترل است. نمونه مورد پژوهش تعداد 45 نفر از کادر درمان درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به کووید-19 در بیمارستان شهید مدرس تهران بود که به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. جلسات درمان شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری به­صورت فردی و در 8 جلسه 120 دقیقه­ای و یک جلسه در هفته برگزار شد. برای تحلیل داده­ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه­گیری مکرر از نرم افزار SPSS نسخه شماره 25 در سطح معنی­داری 05/0 استفاده ­شد.  یافته­ها: یافته ­های پژوهش نشان داد هر دو درمان شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب­آوری، سلامت روان و اختلال خواب در کادر درمان مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 اثرگذار بودند (05/0>P) و بین هر دو درمان تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش می­توان از این روش­ها برای درمان اختلالات کادر درمان در شرایط شیوع بیماری کووید-19 استفاده کرد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/iau.34.3.324
dc.subjectدرمان شناختی رفتاریfa_IR
dc.subjectهیپنوتراپی شناختی رفتاریfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectتاب‌آوریfa_IR
dc.subjectسلامت روانfa_IR
dc.subjectاختلال خوابfa_IR
dc.subjectروانشناسیfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب‌آوری، سلامت روان و اختلال خواب کادر درمان درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به کووید-19fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeنيمه تجربيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه روانشناسی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume34
dc.citation.issue3
dc.citation.spage324
dc.citation.epage335


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد