اثربخشی روش درمان مبتنی بر شفقت به خود بر نگرش خوردن و احساس گناه زنان با شکست‌های مداوم در رژیم غذایی

Abstract

سابقه و هدف: اضافه وزن و چاقی از جمله مشکلات سلامتی است که اغلب افراد برای رفع آن دست به رژیم­های غذایی می­زنند. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثربخشی درمان شفقت به خود بر نگرش به خوردن و احساس گناه زنان دارای تجربه شکست­های متوالی در رژیم غذایی بود. روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع تحلیلی-توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه زنانی بود که با تجربه چندین شکست متوالی در رژیم غذایی به مشاوران تغذیه در شهر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه آماری تحقیق شامل 36 زن دارای تجربه شکست در رژیم غذایی بودند که با روش نمونه­گیری هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج مشخص وارد آزمون شدند. نمونه آماری تحقیق به تعداد مساوی در دو گروه کنترل (18 نفر) و آزمایش (18 نفر) تقسیم شدند. برای گردآوری داده­ها از دو پرسشنامه نگرش به خوردن گارنر و گارفینکل و احساس گناه کوگلر و جونز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون در نرم­افزار SPSS استفاده شد. سطح معنی­داری در این تحقیق 05/0 در نظر گرفته شد. یافته­ها: روش درمان شفقت به خود، میزان نگرش به خوردن گروه آزمایش را به­طور معنی­داری کاهش داد (01/0≥P). همچنین میزان احساس گناه در آن­ها به­طور معنی­داری کاهش یافت (01/0≥P). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق می­توان چنین نتیجه گرفت که به کمک روش درمان شفقت به خود می­توان اختلالات روان­شناختی که سبب شکست در رژیم­های غذایی می­شود را کاهش داد.