بررسی تأثیر پیش‌داروی پرومتازین بر آرام بخشی و کیفیت انجام آندوسکوپی فوقانی مری و معده

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: امروزه پروسیجرهای آندوسکوپی به‌عنوان روش کلیدی در تشخیص به‌موقع و درمان بیماری‌های دستگاه گوارش شناخته می‌شوند. بااین‌حال، کیفیت انجام پروسیجر و رضایت بیمار از مهم‌ترین عوامل موفقیت در آندوسکوپی به شمار می‌روند. مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر پیش‌داروی پرومتازین بر آرام‌بخشی و کیفیت انجام آندوسکوپی فوقانی مری و معده انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور، 22 بیمار به‌صورت تصادفی در دو گروه پرومتازین (مداخله) و پلاسبو تقسیم شدند. بیماران در گروه مداخله، یک ساعت قبل از انجام پروسیجر، 30 سی‌سی شربت پرومتازین هیدروکلرات (25/6 میلی‌گرم در 5 میلی‌لیتر) که در 70 سی‌سی آب شرب حل شده بود را به‌صورت خوراکی دریافت کردند و بیماران در گروه پلاسبو، محلول 50 گرم گلوکز در 50 سی‌سی آب شرب دریافت کردند. پیامدهای موردبررسی شامل رضایت آندوسکوپیست، رضایت بیمار، میزان اضطراب بیمار و مقیاس آرام‌بخشی ویلسون بین دو گروه اندازه‌گیری و مقایسه شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که رضایت آندوسکوپیست در 3/27 درصد از بیماران گروه مداخله و 1/9 درصد از بیماران گروه پلاسبو در سطح عالی و خوب بود. همچنین، رضایت متوسط آندوسکوپیست در گروه مداخله و پلاسبو به ترتیب 5/54 درصد و 7/72 درصد بود. در گروه مداخله، 1/9 درصد از بیماران رضایت کلی از انجام پروسیجر داشتند. در مقیاس آرام‌بخشی ویلسون، تمام بیماران در گروه پلاسبو کاملاً آگاه بودند، درحالی‌که در گروه مداخله 7/72 درصد بیماران کاملاً آگاه گزارش شدند. میزان اضطراب شدید و بالا در گروه‌های مداخله و پلاسبو به ترتیب 7/72 درصد و 8/81 درصد بود. هیچ‌کدام از پیامدهای موردمطالعه ازنظر آماری اختلاف معنی‌داری بین دو گروه نشان ندادند (05/0<p). بحث و نتیجه‌گیری: استفاده از پرومتازین به‌عنوان پیش‌دارو در مقایسه با پلاسبو تأثیر معناداری بر روی کیفیت انجام آندوسکوپی و آرام‌بخشی بیمار نداشت. با توجه به حجم نمونه محدود، مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر برای ارزیابی دقیق‌تر تأثیر این دارو توصیه می‌شود.