نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسفیدی, میلادfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorنسیم فر, امیرfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:32:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:32:51Z
dc.date.available1403-12-20T20:32:51Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:32:51Z
dc.date.issued2025-01-01en_US
dc.date.issued1403-10-12fa_IR
dc.identifier.citationسفیدی, میلاد, صادقی, ابراهیم, نسیم فر, امیر. (1403). بررسی ویژگی‌های بالینی، پاراکلینیکال و دموگرافیک بیماران با تشخیص استئومیلیت بستری‌شده در بیمارستان شهید مطهری در سال‌های 1390 تا 1400. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(10), 834-841. doi: 10.61186/umj.35.10.834fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.10.834
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6381-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120332
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: استئومیلیت یک عفونت استخوان است که شایع‌ترین راه انتقال آن هماتوژن است بااین‌حال با روش‌های دیگری مانند مجاورتی یا شکستگی نیز می‌تواند منتقل شود. شایع‌ترین سن بروز این بیماری 3 تا 12 سال و در جنس مذکر دو برابر جنس مؤنث است. در 50 درصد از موارد استافیلوکوکوس اوروئوس میکروارگانیسم عامل بیماری است. مطالعه حاضر باهدف بررسی ویژگی‌های بالینی، پاراکلینیکال و دموگرافیک بیماران با تشخیص استئومیلیت بستری‌شده در بیمارستان شهید مطهری در سال‌های 1390 تا 1400 اجرا شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی ابتدا تمامی پرونده‌های بیماران که با تشخیص استئومیلیت در طی سال‌های 1390 تا 1400 در بیمارستان شهید مطهری ارومیه تحت درمان و بستری قرار گرفته بودند، از بایگانی این بیمارستان استخراج شدند که مجموعاً 134 پرونده موردبررسی قرار گرفت و پس از حذف پرونده‌های ناقص و سایر تشخیص‌های مشابه، 78 پرونده موردمطالعه قرار گرفت. سپس اطلاعات موردنیاز بر اساس چک‌لیست جمع‌آوری شد. ESR بالای 30 غیرطبیعی در نظر گرفته شد. CRP کمی بالای 6 میلی‌گرم بر دسی لیتر، مثبت تلقی شد. سپس داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS ورژن 20 شد و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: در مطالعه حاضر 0/59 درصد پسر بودند. اکثر بیماران معادل با 6/34 درصد در گروه سنی 120-60 ماه قرار داشتند. شایع‌ترین علائم بالینی به ترتیب شیوع شامل درد لوکالیزه 3/83 درصد، آدم 5/79 درصد، قرمزی 3/60 درصد، محدودیت حرکت 7/55 درصد، تاکی کاردی 8/53 درصد، عدم تحمل وزن 3/51 درصد و تب 50 درصد بوده است. بحث و نتیجه‌گیری: اکثریت بیماران پسر بودند و درصد بالایی از آن‌ها سابقه تروما قبلی داشتند. با توجه به شیوع بالای استئومیلیت در پسران و نقش تروما در ایجاد بیماری، توجه بیشتر به پیشگیری از آسیب‌های استخوانی در کودکان ضروری است. همچنین، تشخیص زودهنگام و درمان سریع نقش مهمی در کاهش پیامدهای جدی این بیماری دارد. افزایش آگاهی پزشکان و والدین درباره علائم استئومیلیت می‌تواند به کاهش موارد تشخیص دیرهنگام و عوارض ناشی از آن کمک کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.10.834
dc.subjectاستئومیلیتfa_IR
dc.subjectویژگی‌های بالینیfa_IR
dc.subjectویژگی‌های دموگرافیکfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectعفونی کودکانfa_IR
dc.titleبررسی ویژگی‌های بالینی، پاراکلینیکال و دموگرافیک بیماران با تشخیص استئومیلیت بستری‌شده در بیمارستان شهید مطهری در سال‌های 1390 تا 1400fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، فوق تخصص عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه. ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue10
dc.citation.spage834
dc.citation.epage841


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد