نمایش مختصر رکورد

تأثیر تمرین تناوبی شدت بالا (HIIT) و مصرف آل سیستئین بر سطوح COX2 و IL-1B بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

dc.contributor.authorخدایی زاویه, اورهانfa_IR
dc.contributor.authorبلبلی, لطفعلیfa_IR
dc.contributor.authorسیاهکوهیان, معرفتfa_IR
dc.contributor.authorبقایی, بهروزfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:32:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:32:39Z
dc.date.available1403-12-20T20:32:39Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:32:39Z
dc.date.issued2024-09-01en_US
dc.date.issued1403-06-11fa_IR
dc.identifier.citationخدایی زاویه, اورهان, بلبلی, لطفعلی, سیاهکوهیان, معرفت, بقایی, بهروز. (1403). تأثیر تمرین تناوبی شدت بالا (HIIT) و مصرف آل سیستئین بر سطوح COX2 و IL-1B بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(6), 502-510. doi: 10.61186/umj.35.6.502fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.6.502
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6245-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120317
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: دیابت نوع دوم با افزایش التهاب در بافت‌های مختلف، ازجمله قلب، همراه است. بررسی فاکتورهای مرتبط با افزایش التهاب ناشی از دیابت و پیامدهای ناشی از آن می‌تواند تا حدودی از طریق اعمال مداخلات درمانی غیرتهاجمی کنترل گردد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدت بالا و مصرف آل سیستئین بر سطوح COX2 و IL-1B بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دوم است. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی با نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پس از القای دیابت به گروه‌های تجربی و کنترل دیابتی، گروه‌های مداخله تمرین و مصرف مکمل آل سیستئین به مدت هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل را اجرا نمودند. جهت تعیین اختلاف بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که اجرای تمرین تناوبی شدید سبب کاهش معنادار شاخص سطوح IL-1B (001/0=p) و مصرف مکمل آل سیستئین سبب کاهش غیرمعنادار (087/0=p) و تمرین تناوبی شدید سبب افزایش غیرمعنادار (14/0=p) سطوح شاخص Cox2 نسبت به گروه کنترل دیابتی در بافت قلب موش‌های صحرایی گردید. به نظر می‌رسد تغییرات کاهشی سطوح شاخص Cox2 در گروه مکمل آل سیستئین سبب وخیم‌تر شدن شرایط التهاب دیابتی می‌گردد. بحث و نتیجه‌گیری: اجرای تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته سبب تغییرات افزایش معنادار در سطوح شاخص IL-1b در بافت قلبی موش‌های صحرایی می‌گردد. همچنین مکمل‌سازی تکی و ترکیبی آل سیستئین با این نوع تمرین تغییرات مشهودی در شاخص‌های IL-1b و COX-2 ایجاد نکرد. ازجمله محدودیت اصلی در این مطالعه عدم نمونه‌برداری هم‌زمان در تمامی نمونه‌ها بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.6.502
dc.subjectتمرین تناوبی شدت بالاfa_IR
dc.subjectآل سیستئینfa_IR
dc.subjectCOX2fa_IR
dc.subjectIL-1Bfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دومfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر تمرین تناوبی شدت بالا (HIIT) و مصرف آل سیستئین بر سطوح COX2 و IL-1B بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentاستادفیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentستادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، شاخه ارس، دانشگاه آزاد اسلامی، جلفا، ایرانfa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue6
dc.citation.spage502
dc.citation.epage510
nlai.contributor.orcid0009-0003-9113-9285


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد