نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبیگی, ثریاfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:32:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:32:22Z
dc.date.available1403-12-20T20:32:22Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:32:22Z
dc.date.issued2024-07-01en_US
dc.date.issued1403-04-11fa_IR
dc.identifier.citationبیگی, ثریا, عباسی, مریم. (1403). تأثیر فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا بر شرایط ردوکس و آنزیم‌های کبدی در رت‌های نر ویستار. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(4), 301-312. doi: 10.61186/umj.35.4.301fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.4.301
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6233-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120294
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: مشخص شده است که فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا (HIIE) به افزایش گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن کمک می‌کند که با فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتر همراه است و ممکن است بر عملکرد کبد تأثیر بگذارد. بااین‌حال، به‌خوبی مشخص نشده است که HIIE اثرات مشابهی بر بافت کبد می‌تواند داشته باشد. هدف این مطالعه تعیین اثر HIIE بر وضعیت ردوکس و آنزیم‌های کبدی در رت‌های نر ویستار بود. مواد و روش کار: تحقیق حاضر از نوع مطالعات تجربی حقیقی فاقد پیش‌آزمون است. 25 رت نر نژاد ویستار (وزن؛ 8/1±2/257 گرم) به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل (n=8)، گروه تمرین HIIE یک‌ساعته (HIIE-1h، n=8) که یک ساعت بعد از تمرین کشته شدند و تمرین HIIE 24 ساعته (HIIE-24h، n=9) که 24 ساعت بعد از تمرین کشته شدند، تقسیم شدند. حیوانات دو گروه HIIE تحت یک جلسه HIIE که شامل ده ست تمرین-ریکاوری است، قرار گرفتند؛ که هر ست شامل یک دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شیب 10 درجه با سرعت 28 متر بر دقیقه و ریکاوری دو دقیقه دویدن بر روی تردمیل بدون شیب و با سرعت 10 متر بر دقیقه بود. آنزیم‌های سوپراکسیددسموتاز (SOD)، آلانین‌آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات‌آمینوترانسفراز (AST) و مالون‌دی‌آلدئید (MDA) در بافت کبد با استفاده از روش‌های استاندارد بیوشیمیایی اندازه‌گیری شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 19) در سطح اطمینان 95درصد استفاده شد. برای بررسی سطوح متغیرهای وابسته تحقیق از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که سطح SOD بافت کبد در گروه HIIE-1h، (004/0=P) و HIIT-24h، (008/0=P) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل کمتر بود. همچنین سطح MDA بافت کبد در گروه‌های HIIE-1h، (002/0=P) و HIIT-24h، (005/0=P) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. میزان آنزیم ALT در گروه‌های HIIE-1h، (003/0=P) و HIIT-24h، (020/0=P) و میزان آنزیم AST در گروه HIIT-24h نسبت به گروه کنترل (004/0=P) افزایش معناداری را نشان داد. بحث و نتیجه‌گیری: HIIE منجر به استرس اکسیداتیو و افزایش آنزیم‌های نشانگر آسیب کبدی می‌شود. این تغییرات حداقل تا 24 ساعت پس از فعالیت ادامه دارد که نشان‌دهنده اهمیت توجه به دوره ریکاوری پس از HIIE است. بااین‌وجود، نیاز است تا مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.4.301
dc.subjectتمرین اینتروال با شدت بالاfa_IR
dc.subjectکبدfa_IR
dc.subjectآنزیم سوپراکسیددسموتازfa_IR
dc.subjectمالون‌دی‌آلدئیدfa_IR
dc.subjectآنزیم آلانین‌آمینوترانسفرازfa_IR
dc.subjectآنزیم آسپارتات‌آمینوترانسفرازfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا بر شرایط ردوکس و آنزیم‌های کبدی در رت‌های نر ویستارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue4
dc.citation.spage301
dc.citation.epage312


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد