• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله مطالعات علوم پزشکی
    • دوره 35, شماره 4
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله مطالعات علوم پزشکی
    • دوره 35, شماره 4
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    تأثیر فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا بر شرایط ردوکس و آنزیم‌های کبدی در رت‌های نر ویستار

    (ندگان)پدیدآور
    بیگی, ثریاعباسی, مریم
    Thumbnail
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي(توصیفی- تحلیلی)
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    پیش‌زمینه و هدف: مشخص شده است که فعالیت ورزشی اینتروال با شدت بالا (HIIE) به افزایش گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن کمک می‌کند که با فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتر همراه است و ممکن است بر عملکرد کبد تأثیر بگذارد. بااین‌حال، به‌خوبی مشخص نشده است که HIIE اثرات مشابهی بر بافت کبد می‌تواند داشته باشد. هدف این مطالعه تعیین اثر HIIE بر وضعیت ردوکس و آنزیم‌های کبدی در رت‌های نر ویستار بود. مواد و روش کار: تحقیق حاضر از نوع مطالعات تجربی حقیقی فاقد پیش‌آزمون است. 25 رت نر نژاد ویستار (وزن؛ 8/1±2/257 گرم) به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل (n=8)، گروه تمرین HIIE یک‌ساعته (HIIE-1h، n=8) که یک ساعت بعد از تمرین کشته شدند و تمرین HIIE 24 ساعته (HIIE-24h، n=9) که 24 ساعت بعد از تمرین کشته شدند، تقسیم شدند. حیوانات دو گروه HIIE تحت یک جلسه HIIE که شامل ده ست تمرین-ریکاوری است، قرار گرفتند؛ که هر ست شامل یک دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شیب 10 درجه با سرعت 28 متر بر دقیقه و ریکاوری دو دقیقه دویدن بر روی تردمیل بدون شیب و با سرعت 10 متر بر دقیقه بود. آنزیم‌های سوپراکسیددسموتاز (SOD)، آلانین‌آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات‌آمینوترانسفراز (AST) و مالون‌دی‌آلدئید (MDA) در بافت کبد با استفاده از روش‌های استاندارد بیوشیمیایی اندازه‌گیری شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 19) در سطح اطمینان 95درصد استفاده شد. برای بررسی سطوح متغیرهای وابسته تحقیق از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که سطح SOD بافت کبد در گروه HIIE-1h، (004/0=P) و HIIT-24h، (008/0=P) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل کمتر بود. همچنین سطح MDA بافت کبد در گروه‌های HIIE-1h، (002/0=P) و HIIT-24h، (005/0=P) به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. میزان آنزیم ALT در گروه‌های HIIE-1h، (003/0=P) و HIIT-24h، (020/0=P) و میزان آنزیم AST در گروه HIIT-24h نسبت به گروه کنترل (004/0=P) افزایش معناداری را نشان داد. بحث و نتیجه‌گیری: HIIE منجر به استرس اکسیداتیو و افزایش آنزیم‌های نشانگر آسیب کبدی می‌شود. این تغییرات حداقل تا 24 ساعت پس از فعالیت ادامه دارد که نشان‌دهنده اهمیت توجه به دوره ریکاوری پس از HIIE است. بااین‌وجود، نیاز است تا مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.
    کلید واژگان
    تمرین اینتروال با شدت بالا
    کبد
    آنزیم سوپراکسیددسموتاز
    مالون‌دی‌آلدئید
    آنزیم آلانین‌آمینوترانسفراز
    آنزیم آسپارتات‌آمینوترانسفراز
    فیزیولوژی ورزشی

    شماره نشریه
    4
    تاریخ نشر
    2024-07-01
    1403-04-11
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
    سازمان پدید آورنده
    کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
    استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران (نویسنده مسئول)

    شاپا
    2717-008X
    URI
    https://dx.doi.org/10.61186/umj.35.4.301
    http://umj.umsu.ac.ir/article-1-6233-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120294

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب