اثر دیوسجنین بر اختلال شناختی و استرس اکسیداتیو القاشده با لیپوپلی ساکارید در موش صحرایی
(ندگان)پدیدآور
توکلی, زهراطاهری, مهدیهروغنی, مهرداد
نوع مدرک
Textپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)
زبان مدرک
فارسیچکیده
پیشزمینه و هدف: التهاب عصبی بهعنوان بخشی از نوروپاتوژنز اختلال شناختی گزارش شده است. دیوسجنین یک ساپوجنین استروئیدی موجود در شنبلیله است که دارای اثرات ضدالتهابی، آنتیاکسیدانی و ضد آلزایمری است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر دیوسجنین بر اختلال شناختی، فعالیت استیلکولیناستراز و آستروگلیوز به دنبال القا التهاب عصبی در موش صحرایی است.
مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی 32 موش صحرایی نر نژاد ویستار بر اساس جدول تصادفی اعداد به 4 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با دیوسجنین، لیپوپلیساکارید، و گروه لیپوپلیساکارید تحت تیمار با دیوسجنین تقسیم شدند. موشهای تحت تیمار میزان 40 میلیگرم بر کیلوگرم دیوسجنین را به مدت هفت روز و روزانه و به فرم خوراکی دریافت کردند. برای القا التهاب عصبی، لیپوپلیساکارید حلشده در نرمال سالین به میزان 1 میلیگرم بر کیلوگرم به فرم داخل صفاقی در اولین روز و یک ساعت قبل از تزریق دیوسجنین تزریق شد. از تست شاتل باکس برای بررسی حافظه و یادگیری استفاده شد. با استفاده از هموژنه بافتی هیپوکامپ، سنجش پارامترهای مولکولی انجام شد. آنالیز آماری دادهها با آزمون آنووای یکطرفه و تست تعقیبی توکی و سطح معنیداری 05/0p˂ انجام شد.
یافتهها: میزان تأخیر هنگام عبور در گروه لیپوپلیساکارید دریافتکننده دیوسجنین افزایش معنیداری در مقایسه با گروه لیپوپلیساکارید داشت (P0.05).
بحث و نتیجهگیری: دادههای ما نشان میدهد که دیوسجنین با خواص آنتیاکسیدانی داروی تقویتکننده حافظه است و میتواند برای درمان انواع مختلف اختلالات مانند لوسمی و التهاب در آینده مورداستفاده قرار گیرد.
کلید واژگان
دیوسجنینلیپوپلیساکارید
آستروگلیوز
استرس اکسیداتیو
حافظه
اختلال شناختی
فیزیولوژی
شماره نشریه
7تاریخ نشر
2024-10-011403-07-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی ارومیهسازمان پدید آورنده
دانش آموخته دکترای پزشکی عمومی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.دکتری تخصصی، مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
استاد، مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران (نویسنده مسئول)



