نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحمانی, نرگسfa_IR
dc.contributor.authorسید نعمت الله روشن, فاطمه ساداتfa_IR
dc.contributor.authorنبویان, ماجدهfa_IR
dc.contributor.authorفیروزبخت, مژگانfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:31:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:31:53Z
dc.date.available1403-12-20T20:31:53Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:31:53Z
dc.date.issued2024-08-01en_US
dc.date.issued1403-05-11fa_IR
dc.identifier.citationرحمانی, نرگس, سید نعمت الله روشن, فاطمه سادات, نبویان, ماجده, فیروزبخت, مژگان. (1403). تبیین تجارب پرستاران شاغل در بخش کودکان از پریشانی اخلاقی: یک مطالعه فنومنولوژی. مجله پرستاری و مامایی, 22(5), 352-364. doi: 10.61186/unmf.22.5.352fa_IR
dc.identifier.issn2717-0306
dc.identifier.issn2008-742X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/unmf.22.5.352
dc.identifier.urihttp://unmf.umsu.ac.ir/article-1-5178-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120248
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: پرستاران به‌عنوان ارائه‌دهنده مستقیم و مداوم خدمت به بیمار، بیش از سایر گروه‌ها در محیط کاری با انواع گوناگونی از تنش‌های روانی روبه‌رو هستند. ازآنجایی‌که پرستارانی که در بخش کودکان فعال هستند و در ارتباط با کودکان و خانواده آن‌ها می‌باشند، بیشتر در معرض پریشانی اخلاقی قرار دارند، این مطالعه باهدف تبیین تجارب پرستاران از پریشانی اخلاقی در بخش‌های کودکان طراحی شد. مواد و روش کار: این مطالعه کیفی به روش آنالیز پدیدارشناسی تفسیری در بین سال‌های 1402 و 1403 انجام شد. مشارکت‌کنندگان از بین پرستاران بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی بابل و تهران که تجربه پریشانی اخلاقی داشتند، به‌صورت هدفمند ١٢نفر انتخاب شدند. داده‌ها با مصاحبه‌های نیمه ساختار و فردی جمع‌آوری و به‌صورت هم‌زمان و مستمر با رویکرد ون-منن تحلیل شدند.  یافته‌ها: یافته‌های مطالعه شامل سه درون‌مایه اصلی و هفت درون‌مایه فرعی شامل پریشانی اخلاقی مرتبط با همکاران (کمبود شایستگی، پزشک محوری)، خط‌مشی‌های بیمارستان (کمبود نیروی انسانی، حجم کاری بالا و عدم وجود تجهیزات مناسب) تنش‌های روانی به دنبال دیسترس اخلاقی (اثرات منفی به دنبال مرگ ناگهانی کودک، احساس بی‌کفایتی و درماندگی) بود. بحث و نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های مطالعه حاضر، کاهش دیسترس اخلاقی از طریق افزایش دانش و تجربه بالینی، تقویت اعتمادبه‌نفس، ارائه حمایت سازمانی، مدیریت بارکاری پرستاران و توجه کردن به احساسات پرستاران می‌تواند سودمند باشد. همچنین طراحی و تشکیل برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی جهت کاهش ناراحتی پرستاران با شناسایی شرایط استرس‌زا و به حداقل رساندن مواجهه با معضلات اخلاقی می‌تواند کمک‌کننده باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پرستاری و ماماییfa_IR
dc.relation.ispartofNursing and Midwifery Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/unmf.22.5.352
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectپریشانیfa_IR
dc.subjectاخلاقfa_IR
dc.subjectپرستارfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتبیین تجارب پرستاران شاغل در بخش کودکان از پریشانی اخلاقی: یک مطالعه فنومنولوژیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات جامع سلامت، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات جامع سلامت، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات جامع سلامت، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue5
dc.citation.spage352
dc.citation.epage364


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد