| dc.contributor.author | روستا, پروین | fa_IR |
| dc.contributor.author | بحرینیان, عبدالمجید | fa_IR |
| dc.contributor.author | آهی, قاسم | fa_IR |
| dc.contributor.author | غنی فر, محمدحسن | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1403-12-20T20:31:52Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-03-10T20:31:52Z | |
| dc.date.available | 1403-12-20T20:31:52Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-03-10T20:31:52Z | |
| dc.date.issued | 2024-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1403-05-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | روستا, پروین, بحرینیان, عبدالمجید, آهی, قاسم, غنی فر, محمدحسن. (1403). تأثیر درمان با روش ذهنی سازی بر روابط ابژه و ابرازگری هیجان در روابط متعارض مادر - فرزندی. مجله پرستاری و مامایی, 22(5), 341-351. doi: 10.61186/unmf.22.5.341 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2717-0306 | |
| dc.identifier.issn | 2008-742X | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.61186/unmf.22.5.341 | |
| dc.identifier.uri | http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-5115-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120247 | |
| dc.description.abstract | پیش‌زمینه و هدف: با ورود فرزندان به سنین نوجوانی، رابطه والدین با آن‌ها دچار تغییراتی می‌شود و با خود تعارضاتی به همراه دارد. یکی از ابعاد قابل‌توجه این تعارضات، تعارض میان مادر و فرزند است که برای کاهش این تعارضات از مداخلاتی مانند درمان مبتنی بر ذهنی‌سازی استفاده می‌شود. هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر درمان با روش ذهنی سازی بر روابط ابژه و ابرازگری هیجان در روابط متعارض مادر- فرزندی بود.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی مادران و نوجوانان آن‌ها تشکیل دادند که به دلیل روابط متعارض با فرزندانشان به کلینیک‌های مشاوره و روانشناسی در شهر شیراز در سال ۱۴۰۱ مراجعه نموده بودند. نمونه پژوهش، 40 نفر از این مادران بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و با صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه تعارض والد-فرزند (PCS)، پرسشنامه روابط ابژه (BORRTI) و پرسشنامه ابراز گری هیجانی (EEQ) بودند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-23 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در سطح معنی‌داری 01/0 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمره متغیر روابط ابژه در گروه مداخله از 71/33 در مرحله پیش‌آزمون به 52/21 در مرحله پس‌آزمون کاهش یافت (01/0 P<). همچنین میانگین نمره متغیر ابرازگری هیجان در گروه مداخله از 73/39 در مرحله پیش‌آزمون به 13/57 در مرحله پس‌آزمون افزایش یافت (01/0 P<).
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از تأثیر درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر بهبود روابط ابژه و ابراز گری هیجان در تعارضات مادر- فرزندی بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران برای کاهش تعارضات مادر- فرزندی از درمان ذهنی سازی استفاده نمایند. همچنین آموزش‌های بهبود روابط و ابراز هیجانات می‌تواند نقش بسیار مهمی در کاهش تعارضات والدین و فرزندان داشته باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ارومیه | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله پرستاری و مامایی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Nursing and Midwifery Journal | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.61186/unmf.22.5.341 | |
| dc.subject | روابط متعارض | fa_IR |
| dc.subject | ابرازگری هیجان | fa_IR |
| dc.subject | ذهنی سازی | fa_IR |
| dc.subject | مادر-فرزندی | fa_IR |
| dc.subject | روابط ابژه | fa_IR |
| dc.subject | مامایی | fa_IR |
| dc.title | تأثیر درمان با روش ذهنی سازی بر روابط ابژه و ابرازگری هیجان در روابط متعارض مادر - فرزندی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران (نویسنده مسئول) | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 341 | |
| dc.citation.epage | 351 | |
