نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخزائی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorغرایاق زندی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorرستمی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorغیور نجف آبادی, محبوبهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T19:34:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T19:34:46Z
dc.date.available1403-12-20T19:34:46Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T19:34:46Z
dc.date.issued2024-08-22en_US
dc.date.issued1403-06-01fa_IR
dc.date.submitted2023-09-20en_US
dc.date.submitted1402-06-29fa_IR
dc.identifier.citationخزائی, محمد, غرایاق زندی, حسن, رستمی, رضا, غیور نجف آبادی, محبوبه. (1403). مقایسه اثربخشی متیل‌فنیدات و دارونما بر عملکرد الکتروفیزیولوژیایی مغز و پرتاب آزاد بسکتبال. پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش, 16(2), 109-125. doi: 10.22034/spmi.2024.207195fa_IR
dc.identifier.issn1735.5354
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/spmi.2024.207195
dc.identifier.urihttps://www.sportrc.ir/article_207195.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1115230
dc.description.abstractمتیل فنیدات یک داروی محرک است که برای درمان اختلالات بیش فعالی و افزایش تمرکز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو (با نام تجاری ریتالین) باعث تحریک دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز می‌شود.پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی متیل‌فنیدات و دارونما بر فعالیت الکتروفیزیولوژیایی مغز و پرتاب آزاد بسکتبال انجام شد. در این پژوهش 20 بسکتبالیست جوان نیمه‌حرفه‌ای (18-25 سال) شاغل در لیگ‌ بسکتبال کشور شرکت داشتند که بصورت تصادفی در دو گروه ریتالین و دارونما قرار گرفتند. این پژوهش بصورت پیش آزمون – پس آزمون انجام شد. در مرحله پیش آزمون ابتدا بوسیله دستگاه الکتروانسفالوگرام فعالیت الکتریکی امواج مغزی آنها در حالت استراحت و چشم بسته ثبت گردید. سپس آزمودنی ها طبق قوانین بسکتبال 20 پرتاب آزاد انجام داده و امتیازات آنها بر اساس آزمون ایفرد نمره‌گذاری شد. در مرحله پس آزمون به گروه ریتالین یک دز قرص متیل‌فنیدات 10 میلی‌گرم و به گروه دارونما نیز یک قرص مشابه بدون اثر داده شد و پس از 60 دقیقه مراحل آزمایش مانند جلسه پیش آزمون اجرا گردید. اختلافات پیش آزمون و پس آزمون در گروه دارونما و متیل فنیدات در‎ مناطقی از مغز معنادار بود. در مقایسه های مختلف دو گروه دارونما‎ و متیل فنیدات تغییرات معناداری در باندهای تتا، دلتا و SMR در نواحی از مغز مشاهده شد. در پرتاب آزاد بسکتبال مقایسه بین میانگین امتیاز‎های پیش آزمون با پس آزمون هردو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد. در پرتاب آزاد بسکتبال مقایسه بین میانگین امتیاز‎های پس آزمون گروه متیل فنیدات با پس آزمون گروه دارونما‎ تفاوت معناداری مشاهده نشد. به نظر می‌رسد دارونما و متیل‌فنیدات بتوانند اثرات معناداری را بر فعالیت مغزی و عملکرد ورزشکاران داشته باشند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherجهاد دانشگاهیfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزشfa_IR
dc.relation.ispartofSport Physiology & Management Investigationsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/spmi.2024.207195
dc.subjectاثر دارونماfa_IR
dc.subjectالکتروانسفالوگرافیfa_IR
dc.subjectپرتاب آزاد بسکتبالfa_IR
dc.subjectمتیل‌فنیداتfa_IR
dc.subjectنقشه‌ برداری مغزfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی متیل‌فنیدات و دارونما بر عملکرد الکتروفیزیولوژیایی مغز و پرتاب آزاد بسکتبالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری روان‌شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار روان‌شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه روانشناسی بالینی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue2
dc.citation.spage109
dc.citation.epage125
nlai.contributor.orcid0000-0001-7722-6938


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد