ارایه مدلی جهت ارزیابی ویژگی های کالبد کاربری ها و شبکه حمل و نقل در ساختار شهری متراکم با تاکید بر توسعه حمل و نقل پایدار(مطالعه موردی شهرآمل)

Abstract

در این تحقیق با استفاده از مدل سازی آماری رگراسیون بر اساس مشاهدات پرسشنامه متغیر وابسته یعنی اندازه گیری کیفیت ویژگی های حمل و نقل پایدار در محلات مختلف (در 12 محله تعیین شده) وابسته به متغیرهای مستقل مرتبط با سیستم حمل و نقل و کاربری زمین اندازه گیری شد. نتایج مدل نشان داد که از میان 10 متغیر مستقل متغیرهای مستقل مرتبط با شبکه و سیستم حمل و نقل نظیر: وضعیت شبکه پیاده از نظر کیفیت جداره و طراحی جذاب برای عابرین، وضعیت دوچرخه سواری و کیفیت استفاده از آن دارای سطح معناداری مناسب (sig<0.05) می باشند و همچنین متغیرهای مستقل مربوط به کاربری ها نظیر: شدت و تراکم ساختمانی و وجود کاربری های مختلط و به صورت مجتمع در مدل تاثیر گذار هستند. با توجه به ضرایب منفی و مثبت آزمون t و B، می توان نتیجه گرفت که افراد در حوزه شبکه و سیستم حمل و نقل به دلیل وضعیت نامناسب مسیرهای پیاده، ایمنی نامناسب تردد عابر و عدم وضعیت مناسب دوچرخه سواری رضایت کافی ندارند، اما در حوزه کاربری (تراکم و وجود کاربری های مختلط)، با توجه به بافت محلات دارای رضایت نسبی می باشند، لذا به منظور توسعه هر چه بیشتر حمل و نقل پایدار باید توجه بیشتر بر روی توسعه در خصوص دو متغیر مربوط به شبکه و کیفیت سیستم حمل و نقل داشت.