نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسلطانی نژاد, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorآریایی نژاد, آزیتاfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorصدر, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorادهم, محمدfa_IR
dc.contributor.authorشمالی احمد آبادی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-20T02:29:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-10T02:29:11Z
dc.date.available1403-04-20T02:29:07Zfa_IR
dc.date.available2024-07-10T02:29:11Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationسلطانی نژاد, اعظم, آریایی نژاد, آزیتا, فتحی, فاطمه, صدر, فاطمه, ادهم, محمد, شمالی احمد آبادی, مهدی. (1403). بررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارآمدی مقابله ای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کووید 19. پژوهش پرستاری, 19(2), 0-0.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7012
dc.identifier.issn1735-9074
dc.identifier.urihttp://ijnr.ir/article-1-2758-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1096331
dc.description.abstractمقدمه:پرستاران در خط اول مبارزه با کرونا، در معرض عوارض روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی و فرسودگی شغلی بودند. خودکارامدی به عنوان یکی از عوامل مهم کنترل کننده فرسودگی شغلی پرستاران شناسایی شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارامدی مقابله­ای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کرونا می باشد. روش: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی پرستاران مراقب بیماران مبتلا به کرونا در شهر یزد انجام شد. با استفاده از نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و خودکارامدی مقابله­ای چسنی داده­ها جمع­آوری گردید و با نرم افزار آماری SPSS  نسخه 26 آنالیز گردید. (سطح معناداری 0۵/0>p) یافته ها:200 پرستار (نرخ پاسخدهی 4/69%) پرسشنامه­ها را تکمیل کردند. میانگین فرسودگی شغلی پرستاران 38/17± 35/44 (دامنه 99-4 ) و خفیف بود. فرسودگی شغلی پرستاران مرد در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت به طور معناداری بالاتر از پرستاران زن بود (به ترتیب 02/0 و 01/0P= ).  پرستاران با سابقه کاری بین 5 تا 10 سال خستگی هیجانی بالاتر و  پرستاران پیمانی نیز فرسودگی شغلی بالاتر در مقایسه با سایر پرستاران داشتند. (سطح معناداری 05/0  P <) میانگین خودکارامدی مقابله­ای پرستاران 67/36±  56/125 (دامنه 240-26 ) و کمتر از متوسط بود. پرستاران با تحصیلات فوق لیسانس بیشتر از سبک مقابله مساله مدار استفاده می­کردند. تفاوت معناداری در سایر متغیرهای سن، جنسیت و وضعیت تاهل پرستاران در خودکارامدی مقابله­ای و ابعاد آن وجود نداشت و خودکارامدی و ابعاد آن بر حسب ویژگی­های شغلی پرستاران (سابقه خدمت، نوع استخدام و شیفت کاری) نیز نفاوت معناداری نداشت.( 05/0  P >) نتیجه گیری: در این مطالعه پرستاران فرسودگی شغلی خفیفی داشتند ولی خودکارامدی مقابله­ای آنها نزدیک متوسط بود. مطالعات بیشتر در بررسی فرسودگی شغلی پرستاران برای حفظ آمادگی آنان در مقابله با بحران­ها توصیه می­شود. مدیران پرستاری می توانند از کمک پرستاران فوق لیسانس در آموزش سبک مقابله ای مساله مدار به دیگر پرستاران استفاده کنند.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش پرستاریfa_IR
dc.subjectفرسودگی شغلیfa_IR
dc.subjectخودکارامدی مقابله ایfa_IR
dc.subjectکووید 19fa_IR
dc.subjectپرستارfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleبررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارآمدی مقابله ای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کووید 19fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeروانپرستاری و پرستاری بهداشت روانیfa_IR
dc.contributor.departmentعلوم پزشکی جیرفتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزدfa_IR
dc.contributor.departmentآموزش و پرورش اردکانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue2
dc.citation.spage0
dc.citation.epage0


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد