| dc.contributor.author | میر شمسی, زهرا | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمد خانی, پروانه | fa_IR |
| dc.contributor.author | ابویی, آزاده | fa_IR |
| dc.contributor.author | پزشک, شهلا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1403-04-19T22:56:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2024-07-09T22:56:20Z | |
| dc.date.available | 1403-04-19T22:56:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2024-07-09T22:56:20Z | |
| dc.date.issued | 2023-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1402-05-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | میر شمسی, زهرا, محمد خانی, پروانه, ابویی, آزاده, پزشک, شهلا. (1402). مدل‌یابی ساختاری پیش بینی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در نوجوانان دختر بر اساس تمایزیافتگی خود و حساسیت بین فردی با نقش واسطهای حمایت اجتماعی. مجله علوم پزشکی رازی, 30(5), 221-231. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8554-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1094930 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر ارایه مدل ساختاری پیشبینی سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت در نوجوانان دختر بر اساس تمایزیافتگی خود و حساسیت بینفردی با نقش واسطهای حمایت اجتماعی بود.
روش کار: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی با استفاده از معادلات ساختاری بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر متوسطه شهر یزد که در رشته‌های نظری در سال تحصیلی 1402-1401 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای تعداد 340 نفر از این دانشآموزان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری در این پژوهش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر (1987)، حمایت اجتماعی ادراکشده زمیت و همکاران (1988)، تمایزیافتگی خود اسکورون و اسمیت (2003)، حساسیت بینفردی ﺑوﻳﺲ و ﭘﺎرﻛﺮ (1989) بودند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر جهت بررسی روابط علی بین متغیرها انجام شد.
یافته‌ها: نتایج برازندگی مدل پیشنهادی حاکی از برازش خوب مدل با دادهها بود. ضرایب مستقیم مدل نشان داد تمایزیافتگی خود و حمایت اجتماعی ادراک شده بر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت اثر مثبت معنادار دارند و حساسیت بین فردی بر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت اثر منفی معنادار دارد. همچنین با ورود متغیر حمایت اجتماعی ادراکشده به مدل به ترتیب اثر غیرمستقیم تمایزیافتگی خود و حساسیت بینفردی بر سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت 0814/0 و 0335/0- شد.
نتیجه‌گیری: بنابراین نوجوانان با مشکلات تمایزیافتگی و حساسیت بینفردی در رابطه با دیگران و حفظ روابط صمیمی مشکل دارند و بیشتر تمایل به قطع ارتباط با دیگران دارند که در نتیجه حمایت اجتماعی کمتری از دیگران دریافت می‌کنند و عدم حمایت اجتماعی باعث بروز رفتارهای ناسازگارانه و کاهش سلامت در این نوجوانان میشود.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 1247 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تمایزیافتگی خود | fa_IR |
| dc.subject | حساسیت بین فردی | fa_IR |
| dc.subject | حمایت اجتماعی | fa_IR |
| dc.subject | سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت | fa_IR |
| dc.subject | روانشناسی بالینی | fa_IR |
| dc.title | مدل‌یابی ساختاری پیش بینی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در نوجوانان دختر بر اساس تمایزیافتگی خود و حساسیت بین فردی با نقش واسطهای حمایت اجتماعی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | fa_IR |
| dc.citation.volume | 30 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 221 | |
| dc.citation.epage | 231 | |
| nlai.contributor.orcid | 0009-0001-8196-9635 | |
