ارائه مدل ساختاری آرزوهای تحصیلی بر اساس علاقه اجتماعی با نقش میانجی خودمتمایزسازی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر زنجان

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت آرزوهای تحصیلی و تاثیر آن بر عملکرد افراد، به ویژه در موقعیت های تحصیلی و نقش آن در موفقیت و آینده دانش آموزان، شناسایی پیش بین­ها و عوامل موثر بر آن می­تواند گامی در جهت شناسایی و رفع مشکلات انگیزشی یادگیرندگان در محیط آموزشی باشد؛ لذا این پژوهش با هدف، ارائه مدل ساختاری آرزوهای تحصیلی بر اساس علاقه اجتماعی با نقش میانجی خودمتمایزسازی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر زنجان انجام شد. روش کار: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر زنجان در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند، تعداد 400 نفر را روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای آرزوهای تحصیلی حسنی و همکاران (1393)، علاقه اجتماعی سهامی (2011) و خودمتمایزسازی اسکورن و فریدلندر (1998) استفاده شد. به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V23 و Amos-V8.8 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. نتایج نشان داد اثر مستقیم علاقه اجتماعی بر خودمتمایزسازی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر زنجان معنادار نیست (05/0<P). اثر مستقیم خودمتمایزسازی بر آرزوهای تحصیلیِ دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر زنجان معنادار نیست (05/0<P). اثر غیرمستقیم علاقه اجتماعی بر آرزوهای تحصیلیِ دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر زنجان از طریق تمایز یافتگی معنادار نیست (05/0<P). لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان‌های مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می‌رساند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان اذعان داشت که با افزایش خودمتمایزسازی، علاقه اجتماعی و آرزوهای تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر زنجان، می‌توان به افزایش موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان کمک کرد.