بررسی ویژگی‌های روانسنجی مقیاس اعتیاد به شبکه اجتماعی

Abstract

مقدمهبا گسترش شبکه‌های اجتماعی، اعتیاد به این ‏شبکه‌ها در میان کاربران نوجوان افزایش یافته است.‏ هدف پژوهش حاضر انطباق‌یابی و تعیین ویژگی‌های ‏روانسنجی مقیاس اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی‎ (SNA) ‎‏ ‏در میان نوجوانان دبیرستانی می باشد. ‏روش کار‏ جامعه آماری پژوهش مشتمل بر تمامی دانش‌آموزان ‏پسر متوسطه دوم شهر تربت حیدریه در سال ‏‏1402_1401 می‌باشد که به روش نمونه‌گیری ‏خوشه‌ای ‏چند مرحله ای، ۳۹۹ نفر از این جامعه انتخاب و به ‏پرسشنامه اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی، اعتیاد به گوشی ‏هوشمند و رضایت از زندگی پاسخ دادند. برای تعیین روایی سازه‌ای از روش تحلیل عاملی ‏تأییدی مرتبه دوم و به منظور بررسی همسانی درونی از ‏روایی همگرا و واگرا و ضرایب آلفای کرونباخ استفاده ‏شد.‏نتایج‏ تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم، اعتبار درونی ‏شبکه‌های اجتماعی را برای اندازه گیری برجستگی، ‏تغییر خلق و خو، تحمل، ترک کردن، تعارض و عود به ‏صورت تجربی پشتیبانی کرد. در بررسی روایی همگرا و ‏واگرا، به طور کلی همبستگی مقیاس اعتیاد به شبکه‌های ‏اجتماعی و ابعاد آن با اعتیاد به گوشی هوشمند مثبت و ‏معنادار (01/0‏P< ‎‏ و83/0 ‏r=‎‏) و با رضایت از زندگی ‏منفی و معنادار(01/0‏P< ‎‏ و 34/0- ‏r=‎‏) بود. علاوه بر ‏این ضرایب همسانی درونی زیر مقیاس های پرسشنامه ‏اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی بین 73/0 تا 97/0 به دست ‏آمد. ‏نتیجه گیری‏ نتایج مطالعه حاضر علاوه بر حمایت از نظریه گریفیث ‏نشان داد که پرسشنامه‎ ‎اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی‎ ‎ویژگی‌های روان‌سنجی مناسبی دارد و برای اندازه گیری ‏اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی دانش‌آموزان ‏ایرانی ابزار مناسبی است.‏