نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorگروسیان, مریمfa_IR
dc.contributor.authorرادنیا, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorدانشور, فریباfa_IR
dc.contributor.authorطالبی قانع, الههfa_IR
dc.contributor.authorمسندجم, راحلهfa_IR
dc.contributor.authorعلی محمدی, نداfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-19T05:16:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-09T05:16:57Z
dc.date.available1403-04-19T05:16:56Zfa_IR
dc.date.available2024-07-09T05:16:57Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationگروسیان, مریم, رادنیا, ناهید, دانشور, فریبا, طالبی قانع, الهه, مسندجم, راحله, علی محمدی, ندا. (1403). تاثیرآموزش و پیگیری تلفنی توسط پرستار (تله نرسینگ) بر خود کارآمدی و کیفیت زندگی مادران باردار دیابتی در دوران پاندمی کرونا مراجعه کننده به مرکزآموزشی –درمانی فاطمیه همدان. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 32(2), 0-0.fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2633-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1087259
dc.description.abstractسابقه و هدف: آموزش به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین شیوه‌های پیش‌گیری، درمان و کنترل بیماری‌های مزمن ازجمله دیابت است. پیگیری تلفنی نه تنها در کاهش هزینه ها، بلکه در ارائه مراقبت پرستاری و خودکارامدی بیماران نقش موثری را ایفا میکند. این مطالعه با هدف تاثیرآموزش و پیگیری تلفنی پرستار (تله نرسینگ) بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران باردار دیابتی مراجعه کننده به مرکزآموزشی –درمانی فاطمیه همدان دردوران پاندمی کرونا درسال1400انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 83 مادر مبتلا به دیابت به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه 3 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی-بیماری، پرسشنامه خودکارآمدی (DMSES)وکیفیت زندگی بیماران دیابتی(QOL) بود. ابتدا در همان ملاقات اول پرسشنامه توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله ابتدا جلسه آموزش حضوری برگزار شد. پیگیری تلفنی همراه با آموزش بلافاصله پس از ترخیص، در ماه اول هر هفته2بار و در ماه دوم هر هفته1بار انجام شد. سپس در پایان مداخله، مجدد پرسشنامه توسط هر دو گروه آزمون و کنترل تکمیل گردید.   یافته‌ها: میانگین خودکارامدی و کیفیت زندگی در هر دو گروه قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری ر ا نشان نداد. پس از ارائه آموزش به گروه مداخله ، میانگین خودکارامدی و کیفیت زندگی در یک ماه و دو ماه بعد به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت (001/0< p). نتیجه‌گیری: استفاده ازپیگیری تلفنی به­علت قابل­دسترس بودن می‌تواند به­عنوان روشی جهت پیگیری آموزش های انجام شده در مادران باردار مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار گیرد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.subjectپیگیری تلفنیfa_IR
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectخودمراقبتیfa_IR
dc.subjectدیابت بارداریfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتاثیرآموزش و پیگیری تلفنی توسط پرستار (تله نرسینگ) بر خود کارآمدی و کیفیت زندگی مادران باردار دیابتی در دوران پاندمی کرونا مراجعه کننده به مرکزآموزشی –درمانی فاطمیه همدانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.citation.volume32
dc.citation.issue2
dc.citation.spage0
dc.citation.epage0


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد