نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنیساری تبریزی, سوگلfa_IR
dc.contributor.authorحدادی, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorباباپور, ابراهیمfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-18T23:54:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-08T23:54:39Z
dc.date.available1403-04-18T23:54:33Zfa_IR
dc.date.available2024-07-08T23:54:39Z
dc.date.issued2024-06-01en_US
dc.date.issued1403-03-12fa_IR
dc.identifier.citationنیساری تبریزی, سوگل, حدادی, اعظم, باباپور, ابراهیم. (1403). بررسی حضور متالوبتالاکتاماز دهلی نو (NMD-1) در انتروباکتریاسه های جدا شده از عفونت ادراری در شهر کرج. فصلنامه علوم پزشکی, 34(2), 163-169. doi: 10.61186/iau.34.2.163fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/iau.34.2.163
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-2152-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1084695
dc.description.abstractسابقه و هدف: عفونت‌ دستگاه ادراری یکی از مهم‏ترین بیماری‌های عفونی است. آنتی‌بیوتیک‌های‌بتالاکتام به ویژه نسل های سوم و چهارم سفالوسپورین‌ها در درمان این عفونت موثر هستند. تولید آنزیم بتالاکتاماز توسط باکتری ها مهم ترین مکانیسم ایجاد مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام مختلف است که تهدیدی جدی برای استفاده از این داروها در آینده می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی حضور بتالاکتاماز blaNDM-1 در انتروباکتریاسه­های جدا شده از عفونت ادراری بود. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی- توصیفی، 100 جدایه انتروباکتریاسه از نمونه های ادراری جمع‌آوری شده از بیمارستان­ها و آزمایشگاه­های استان البرز، جداسازی شد. جدایه­ها توسط آزمایش­های استاندارد بیوشیمیایی و میکروبی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه­ها نسبت به 11آنتی بیوتیک مختلف با روش کربی بائر بررسی شد. جدایه­ها به صورت فنوتیپی از لحاظ تولید بتالاکتاماز (blaNDM-1) مورد بررسی قرار گرفتند. در مورد جدایه های دارای بتالاکتاماز (blaNDM-1)  با کمک پرایمر اختصاصی PCR  انجام گرفت و در آخر محصول  PCR  تعیین توالی و بررسی شد.  یافته­ها: الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیک به صورت زیر مشاهده شد: آمپی سیلین (85 %)، ایمی پنم (70 %)، کانامایسین (66 %)، ­سفوتاکسیم (51 %)، سفتریاکسون (51 %)، تتراسایکلین (50 %)، سفتازیدیم (49 %)، سیپروفلوکساسین (46 %)،‌ نوروفلوکساسین (36 %)، جنتامایسین (29 %) و مروپنم (27 %). نتایج حاصل از PCR  نشان داد 2 % از جدایه ها دارای ژن blaNDM-1 بودند. نتیجه­گیری: افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی در جدایه­های بالینی و ظهور بتالاکتاماز های جدید این هشدار را می‌دهد که باید سیاست استفاده از آنتی‌بیوتیک­ها جهت درمان عفونت­های باکتریایی تغییر یابد.  fa_IR
dc.format.extent434
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/iau.34.2.163
dc.subjectعفونت ادراریfa_IR
dc.subjectمقاومت آنتی‌بیوتیکیfa_IR
dc.subjectNMD-1fa_IR
dc.subjectPCRfa_IR
dc.subjectميكروبيولوژيfa_IR
dc.titleبررسی حضور متالوبتالاکتاماز دهلی نو (NMD-1) در انتروباکتریاسه های جدا شده از عفونت ادراری در شهر کرجfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحليلي/مقطعي/توصيفيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume34
dc.citation.issue2
dc.citation.spage163
dc.citation.epage169
nlai.contributor.orcid0009-0001-1610-9049


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد